Adios Amigos!

Mijn laatste berichtje denk ik zo. Morgen naar NL! Heel gek! Maar ik was volgens mij gebleven bij vorige week zondag. Nog veel te vertellen!

Zondag zijn we dus bij Panorama gaan eten, kaasfonduen. Was wel leuk en gezellig, maar de kaasfondue was niet helemaal zoals in Zwitserland of Nederland, maar goed.

Maandag begon mijn laatste werkweek. Ik moet echt even denken wat we vorige week hebben gedaan..?! Even bij Man haar verhaal kijken…

Ohja!
Maandag en dinsdag gewoon gewerkt en in de middag nog een workshop van Willy. Maandagavond bij de Aziaat gaan eten! Wauw zo lekker! We zouden deze week (mijn laatste week in Xela) nog bij de restaurantjes gaan eten waar we nog wilden. Dus maandag Aziaat (zo lekker), dinsdag tapas en woensdag volgens mij uiteindelijk courgetti. Zo lekker! Het plan voor mij was om zondag naar El Salvador te gaan, maar dat ging niet meer door. Ik vond het niet fijn om nog even tussendoor weg te gaan. Ik wilde gewoon rustig afscheid nemen in Xela en niet nog naar El Salvador ‘moeten’. Zo voelde het een beetje en dan zou ik donderdagavond pas terug komen en vrijdag weer weg, allemaal een beetje gestress. Ben blij dat ik het niet heb gedaan! Papa en mama ook niet, aangezien er later op het nieuws kwam dat in San Salvador veel moorden waren op de buschauffeurs, dus achteraf is het allemaal beter geweest!

We waren bij woensdag. Ik had nog best last van m’n rug en we zagen in een boekje over Xela een aanbieding voor massage. Twee facials en twee massages voor 35 euro. Dit doen we. Dus wij bellen, bel ik met een ziek zware stem. Wij rond 6 uur aanbellen, was ze er niet, hoorde honden blaffen (ik al helemaal in de stress). Dit was dus de raarste massage ooit! Komt die vrouw daarna aan met de auto. Wij in dat kamertje, staan twee van die bedden en we gingen zitten. Beetje raar kamertje met veel schilderijtjes met allemaal teksten. Maargoed. Wij zaten daar, die vrouw of meisje ik weet niet zo goed denk dat ze rond 25 was? (Volgens ons valt ze op vrouwen, dus we waren wel een klein beetje bang voor maybe een happy ending hahaha). Maar ze was echt super aardig, een Guatemalteek, en kon best goed Engels! Dus wij wachten, gaat ze relaxing thee halen. Heeft ze het kopje tegen de deur aangestoten, dus gaat ze weer nieuwe thee halen. Ondertussen stond zo’n stoomapparaat voor facial klaar. Dus zij wil een stoel daar neerzetten (wat eig niet echt paste) stoot ze dat stoomapparaat om… Wij weer wachten totdat het warm wordt. Ging ze weer de hele tijd weg. Ik mocht beginnen dus ik zat daar over dat apparaat en Mandy wachten. Dus daarna mocht Mandy en ik lag daar. Zegt ze, ja willen jullie tegelijk massage of zal ik eerst de ene doen en dan kan je slapen en dan doe ik de ander. Dus wij euh ja liever tegelijk. Zegt ze ja weet je het zeker etc? Dus wij; ja hoe lang duurt de massage? 45 min / 1 uur. Dus wij ja liever tegelijk. Dus zij bellen naar haar collega. Maar die nam niet op ofzo en later kwam ze. Was ze ergens aan het parkeren, duurde het nog echt een kwartier. Uiteindelijk kwam die vrouw denk echt 20/30 minuten later, dus ik was alweer bijna klaar met m’n massage. Toen moest Man nog, dus die vrouwen gingen Mandy met z’n tweeën haar masseren (luxepaardje). Vroeg ze ook nog of we naar een feest mee kwamen in de avond en ze vroeg of ze een mess was, dus wij zeiden eigenlijk niks, maar ze was echt een mess! Mandy wilde haar kleren ophangen aan de kapstok, valt die kapstok er af. Hahaha echt hilarisch, wat een massage. Wij gingen er uiteindelijk na 3 uur weg. Van 6 tot 9! Wauw. Massage zelf was wel chill, maar duurde veel te lang en de omstandigheden waren echt drama. Daarna nog een burger bij Bar Tecun eten (Bart en Koen, haha). Zo lekker! Met champignons en blauwe kaas, love love it!!! Wel zwaar, maar heerlijk, thuis ook maar een keer maken!

Donderdag.. Het is maar goed dat ik bij Mandy kijk, want ik wist het niet meer! Gelukkig heeft zij haar verhaal eerder geschreven. Haha! We hadden om half 10 een Skype gesprek met Yolande, onze stagebegeleidster. Zij kent Guatemala (en Xela) ook goed, want zij werkt ook bij Commundo, het bemiddelingsbureau waar La casa de los tiempos ook mee werkt. Dus zij ook officieel vragen stellen wat voor school moest. Het Skype gesprek was leuk, gezellig en ook goed. Toch wel fijn om iets van school zelf te horen.

De volgende ochtend, vrijdag, keek ik op Facebook, zag ik allemaal berichten van Xela. Een heel blok was afgebrand! Echt te erg. Er was een gasexplosie geweest in een restaurant. Hierdoor was het hele blok afgebrand. Hele stad in rep en roer. Het is ook echt heel erg. Heel veel restaurantjes en bedrijven weg. De mensen hier hebben ook geen verzekering, want dat is te duur. La Parranda (de salsa disco) is ook afgebrand. Echt erg. Volgens mij zijn er twee doden en ook veel gewonden. Hun vel ligt er af. Het was dus mijn laatste werkdag, maar we gingen thuis werken, want er was geen internet. De brand / explosie was maar een blok weg van La casa de los tiempos. Gelukkig stond er niet veel wind, maar ik vind het echt erg voor de mensen hier. Ik had de hele dag echt mega erge hoofdpijn. Waarschijnlijk door de brand / rook. Je zag ook nog een beetje rook van sommige gebouwen afkomen en het rook ook echt smerig. Er hing ook echt een droevige sfeer. In de avond zaten Man en ik (zoals bijna elke avond) te yahtzeeën. Opeens begon alles weer te trillen en de muren bewogen. Weer een aardbeving! Man had hier nog nooit een aardbeving meegemaakt. Dus Man Wat moet ik doen!! Wat is dit!!! Dus ik aardbeving, rustig blijven. Was nog best wel een heftige, 5.1! Was de aardbeving over, zegt Man: Ik voel hem nog ik voel hem nog! Hahaha. Daarna hadden we een boek presentatie van Willy in zijn restaurant Cafe Red. (Niet rood, maar red van web). Het was niet heel boeiend, maar wel heel leuk om mee te maken, echte Guatemalteken. Ook wat muziek. Maar de man die het boek had geschreven die heeft in de Guerrilla hier gevochten (met Willy ook) en daarover heeft hij een boek geschreven, best bijzonder! Zeker ook omdat waarschijnlijk veel Guatemalteken dit niet zullen waarderen. In de avond hadden we even lasagne gehaald en thuis opgegeten, ik had namelijk nog steeds mega hoofdpijn en de volgende dag gingen we een vulkaan beklimmen!!

Zaterdag wekkertje rond 5 uur. We gingen Laguna Chicabal beklimmen, deze vulkaan is minder hoog en minder heftig dan de Santa Maria. Laguna Chicabal is vol rituelen. De klim was prima. Er lagen ook veel bloemen van de rituelen en er stond geen wind, dus de bomen weerspiegelden in het water, super mooi! En wat een rust er waren echt geen toeristen! Ook gingen we even kijken naar Santiaguito. De actieve vulkaan. De gids zei (Eduardo, echt een mega aardige man!!!) dat we een uitbarsting kunnen zien, alleen als we geluk hebben. En dat hadden we! We stonden maar 2 sec te kijken en er was een uitbarsting! Heel gaaf! Eduardo was ook helemaal blij! Voor de rest hebben we een rondje om het meer gelopen en in de middag heerlijk uitgerust en foto’s geprint voor Evelin, Isabel, Hans en Josan. In de avond een heeeerlijke steak gegeten in een Uruguayaan restaurant, hier waren we aan toe!

Zondag gingen we even bij Xelapan ontbijten en over het marktje lopen om wat souvenirs te scoren (niet gelukt, jammer he). Aan het eind van de middag hadden we een barbecue bij Josan thuis. Volgens mij zoals ik al eerder zei heeft ze nu een eigen huis met Hans, Alexia en Olaf. Heerlijk voor ze, ze hebben het huis helemaal zelf gebouwd en het ligt echt in de bossen ook met tennisbaan en basketbalveldje. Heel leuk. Het was een afscheidsbarbecue en ook een beetje een housewarming voor hen. Josan had heel lief (naja ook van de rest) nog twee Guatemalteekse spulletjes gegeven, een portemonneetje (met allemaal kleuren) en een leuke magneet en nog oorbelletjes. Ook een kaart waar ze mij bedanken voor mijn werk. Heel lief. Man had het ook gekregen! Wij hadden nog onze Nederlandse klompjes aan hen gegeven en de foto’s. Het was echt een gezellige avond met gelukkig mooi weer. Het ging regenen toen we weer weg gingen! Yes. Heerlijk weekendje zo.

Maandag hoefde ik niet te werken. De hele week niet meer, aangezien ik eerst zou reizen. Maar ik was toch vroeg wakker en moest mijn eindpresentatie nog maken, dus daar ging ik maar aan werken. In de avond eten bij de Aziaat weer. Zo lekker met veel groenten!

Dinsdag ging ik nog een vulkaan beklimmen! De hoogste van Midden-Amerika! Tajumulco, 4220 meter. Eerst bij het kantoortje afspreken om 6 uur. Ik had geen backpack dus die kon ik gelukkig lenen. Ik ging met David de gids (die we ook hadden met de Santa Maria) en een Frans stel van 33. Ze waren erg aardig. Op weg naar de vulkaan met m’n lievelings bus, de chickenbus. We moesten er zelfs twee nemen! Kwamen we daar aan, dacht ik echt euh ja waar is die vulkaan nou. Het is toch de hoogste? Maar ik zag hem niet, ik zoeken. Maar we moesten zeg maar omlopen en daar was die. Het had geen puntje, maar was rond. We begonnen aan de klim, het zou zo’n 4 uur duren. Het eerste uur dacht ik: waarom doe ik dit ook alweer? Ik kon niet meer, haha! Maar daarna ging ik wel lekker en gelukkig had ik totaal geen last van de hoogte. We hebben er 3,5 uur over gedaan om boven te komen op 4000 meter. Net zo lang als de Santa Maria. We gingen de tentjes opzetten en daarna werd het best koud, het begon te regenen. Ik zat met David in een tent en het stelletje samen. We gingen maar in de tent zitten en ik zie ik zie wat jij niet ziet spelen haha! In de avond pasta gemaakt en in de ochtend ging de wekker om half 5. We gingen de laatste 2000 meter doen! De Fransen hadden heel erg hoofdpijn door de hoogte, maar gelukkig had ik nergens last van. Rond 5 uur gingen we nog een half uur / 45 min klimmen naar de top. Brrr koud!!! Ik voelde de zon achter mij opkomen, het was zo gaaf! Toen we eenmaal boven waren voelde ik me echt on top of the world. Dit had ik gewoon in mijn eentje geflikt! Wauw!! Geweldig. Het was wel echt mega koud. Het leek net alsof je boven aan op de berg in het Zermatt stond met -25 maar wel met zon. Brrr! Maar wat een uitzicht. Dit was niet normaal, heb hele mooie foto’s! Ik zag de schaduw van de vulkaan, dit was wel in een puntje. Je kon Mexico zien en de Pacific, het was alleen wel een beetje mistig. Ook zagen we de Santa Maria en de vulkanen van Antigua. De zonsopgang, on top of the world, moe maar voldaan, vulkanen, bergen, wolken, mist, wauw wat een plaatje! Dit zal ik zeker nooit vergeten. Ik vind het nog steeds bizar en bijzonder en het gaf me een geweldig gevoel! Dit was het dan, einde van mijn stage, van mijn tijd in Guatemala. Gekkigheid.

Daarna gingen we terug, ontbijten en weer met m’n favoriete bussen terug. Wat eng! Deze man reed zo hard, ben blij dat we heel zijn aangekomen. Ik was mega moe. Heerlijk gedoucht en in de avond nog even bij Bar Tecun gegeten. Vroeg slapen en de volgende dag had ik dan mijn eindpresentatie. In het Spaans. Het ging wel redelijk goed gelukkig. Nog even m’n mapje afmaken en overhandigen aan Josan en daarna kreeg ik mijn eindbeoordeling. Ik heb een 9.3 voor mijn stage! Wauw, geweldig!! Bizar. Ik ben best wel een beetje trots op mezelf. 3 maanden in Guatemala, stage gelopen, gave dingen meegemaakt en gezien en samen met m’n Guattie Mattie Mandy waar ik gewoon geen problemen / gezeur / ruzie / irritaties mee heb gehad. Ik denk dat ik echt voor altijd deze herinneringen zal blijven houden. Ik ben ook erg benieuwd wat mijn herinneringen zullen zijn in Nederland en kan niet wachten om de foto’s te laten zien en om vriendinnetjes en familie weer te zien en knuffelen. En hockeyen! Ik ging om 5 uur nog terug naar werk en gingen we nog even taart en koffie eten en drinken met z’n allen van werk. Lief! In de avond met Man nog sushi gegeten, even yahtzeeën en toen alweer vroeg naar bed. Mijn laatste avond! Gek! Ik was al om 6 uur wakker en kon niet meer slapen. Vanochtend afscheid genomen van Isabel en Hans. Isabel moest huilen, ah. Echt zielig en het doet me echt wat. Ze zei allemaal lieve dingen. Straks nog een keer naar werk om in te checken en mijn ticket te printen. Daarna afscheid nemen van Evelin en Josan. Dan is het echt klaar. Daarna even lunchen met Man en dan worden we met de shuttle opgehaald om naar Antigua te gaan. Onze laatste avond together! Ook wel gek, echt besef. Maar gelukkig zie ik Man nog in Nederland en komt haar mama gauw, dus hoeft ze me niet heel erg te missen. Alleen raar dat ik Evelin en Isabel gewoon nooit meer zie waarschijnlijk. Het zal in ieder geval niet meer zo zijn als deze tijd.

Zaterdag naar Guatemala City, naar de Airport en gelukkig vliegt Joni ook zaterdag om dezelfde tijd dus dan kan ik nog met haar chillen op het vliegveld. Zij vliegt alleen via Amerika. Ik vlieg om 13:58 naar Panama en dan rond 7 uur ‘s avonds (Panama tijd) naar Amsterdam. Zondag kom ik om 12:30 aan in Amsterdam. Dan ben ik weer in Nederland! Gek. Maar nu ben ik er ook klaar mee, heb alles afgemaakt op werk, heb afscheid genomen en het is goed zo. Nu wil ik ook in Nederland zijn. Maar het zal wel even wennen zijn. Wel fijn om familie weer te zien en te knuffelen. Ben erg dankbaar voor deze tijd en ik heb zeker mooie herinneringen. Nieuwe vriendinnen en veel geleerd. Straks begint het ‘echte’ leven weer.

Ohja ik heb nog wel een paar feitjes.
- Soms staat er opeens een varken achterin een auto, gekkigheid (nee geen gekke geit)
- Ook lag er een schaap bovenOP de chickenbus!!!????!!
- Ze eten hier ook vaak fruit met zout
- Opeens staat er soms een koe langs de weg
- Ook staat er langs de weg soms een kruis, hier zijn dus mensen overleden. Ook fijn als je daar langs rijdt met een chickenbus, geeft echte een vertrouwend goed gevoel
- Ohjaaaaa, gelukkig heb ik deze dingen opgeschreven in mijn notities, want ik vind het wel leuk om deze feitjes te delen en anders vergeet ik ze weer. Maar Josan heeft dus een afwasmachine waar we onze dishes indeden na de bbq. Evelin en Isabel wist niet hoe dit werkte en niet eens wat het was en hoe het heette! Een afwasmachine, dit wisten ze gewoon niet, wauw besef!

Dit was het, ik denk mijn laatste. Of willen we meer? Of minder minder minder? Hehe doeeeeiiiii!!!!! Adiosss Amigos. Adios Guatemala, Hola Holanda!

Tot snel fans!
Bijna ben ik weer in het kikkerlandje. Alles past in mijn tas, maar ik hoop dat ik er ook nog plek voor de zon is, dan zal ik die proberen mee te nemen.

Dikke beso en nu echt hasta pronto!

Rossi

Met je neus op de feiten

Volgens mij was ik bij vorig weekend gebleven. Man en ik zijn naar het strand gegaan. Naar echt het ziekste strandhuis! We hebben dus eigenlijk het hele weekend heerlijk niks gedaan, het was super mooi weer en we waren de enige is het huis! Verder afgelopen week. Weet niet zo goed wat we gedaan hebben. Maandag had ik erg last van m'n nek, ik dacht verkeerd geslapen. Maardinsdagavondkreeg ik echt rugpijn, allemaal steken. Mega veel pijn deed het. Ik was echt een beetje bang, want m'n benen tintelden ook. De volgende dag had ik nog steeds pijn met ademen en had ik in de avond een Thaise massage. Verder was het de afgelopen dagen op werk prima. Veel gedaan om vrijwilligers te trekken uit Amerika.

Mexico Mexicoooo

Wel leuk dat ik berichtjes krijg van fans die op mijn verhaaltje wachten. Sorry voor deze vertraging. Maar vorige week niet zoveel gedaan. Gewoon een normale week. Overdag werken en daarna beetje chillen en lekker eten. Ik zal proberen het deze keer niet zoveel over eten te doen. Maar het is zo’n belangrijk deel uit mijn leven. Haha, klein beetje grapje, klein beetje waarheid. Maar ik weet nu al dat dit niet gaat lukken, want we zijn naar Mexico geweest. Dus bereid je maar voor. Eerst nog even over afgelopen week. Wat was het belangrijkste / leukste wat we hebben gedaan? We gingen uiteten in een restaurant El pasaje waar we gewoon Spaanse tapas kunnen eten!!! Zo lekker, staat zeker hoog op het lijstje.

Ohja ook gingen we nog even een snoepzakje halen op straat voor onderweg, het is namelijk 8 uur rijden naar Mexico. Dus wij snoep kopen, niet eens zoveel (een zak van Jamin is er niets bij) moest het in twee aparte kleine zakjes op de weegschaal, want anders woog het teveel.

Nu MEXICO!
Mandy moest in het weekend de trip naar het strand organiseren. Maar dit ging niet door, want we hadden te weinig mensen. Echt irritant, iedereen heeft altijd wel al wat te doen of gaat zelf iets ondernemen. Maar Josan had een ander plan. We konden dan wel naar Mexico gaan, aangezien we toch naar het buitenland moesten voor ons visum. Ik ben twee dagen te lang in Guatemala. Ik kan ook 20 Quetzal betalen volgens mij, maar ja waarom niet een weekendje naar Mexico als dat ook kan?! En dat vind ik ook wel veiliger / fijner. Ik had natuurlijk eerst verteld dat we naar Belize wilden. Aangezien Man al met haar moeder naar Belize gaat, wilden wij dan naar Honduras gaan. Om het land uit te gaan en visum te regelen. Maar wat bleek nou, de grenzen zijn open van Guatemala, El Salvador, Belize en Honduras. Dus dan maar naar Mexico. Dat kon wel om de 90 dagen te verlengen.

We hadden dit vrijdag bedacht en we gingen zaterdag weg, what a change of plans! Vrijdag waren we nog even gaan eten bij het tapas restaurant en nog even uit geweest.Om 8 uurstonden we fris en fruitig buiten klaar om opgehaald te worden. Maar ja, je bent wel nog steeds in Guatemala (besef). Dus die gap komt om half 9 aanzetten in z'n kleine lage vieze auto. Vieze bekleding en keiharde Guatemalteekse muziek.. Wij dachten euhm gaan we hier mee naar Mexico? De chauffeur reed mega hard, bijna eng! Gelukkig zijn we wel wat gewend, maar we vonden het niet zo fijn. We stopten bij een tankstation en daar waren we echt een kwartier aan het wachten. Ik vroeg ja wat doen we hier? Ja wachten op de shuttle. Oke dat makes sense.. Hoe laat zou de shuttle komen? Rond half 9. Ja we gingen om half 9 weg... Dus wij dachten oh god die shuttle zou vast al weg zijn (vanuit Antigua kwam die). Maar gelukkig was ook de shuttle later dusom 9 uurwas die er en om half 10 gingen we weg. Na een tijdje maakten we een stop bij een tankstation, misschien kan je het beter anders noemen. We gingen plassen en even wat eten kopen. We hoorden allemaal (hele rare!!) geluiden en er waren een paar deuren met VIP erop. Ik ging plassen en deed de deur op slot. Maar er kwam de hele tijd iemand aan m'n deurknop draaien. Die wilde binnenkomen. Man ging daarna plassen. Ze liep de wc in en opeens komt er nog een vrouw bij en die trek zo haar broek voor haar neus naar beneden!! Man komt echt totaal verbaasd naar mij toe. De deur van VIP stond open en we zagen een paar mannen en vrouwen half naakt... Echt een te bizarre stop voor woorden! Gelukkig ben ik wel naar de wc geweest, maar Man niet! Haha ze heeft het er nog steeds over, een trauma..

We kwamen aan bij de border en we moesten gewoon even ons paspoort geven, een stempel krijgen en wisselen van busje. Dit was blijkbaar nog best een gedoe voor die mannetjes, maargoed. We gingen door. Daarna stopten we nog ergens waar je zo'n formulier moest invullen. Ik ging het invullen en daarachter hoorde je allemaal mensen hallo roepen.. Best eng, allemaal gevangenen die zo zwaaiden.. Vanaf de border was het nog zo'n 3 uur rijden naar San Cristobal de las casas. We moesten nog twee keer stoppen voor de Mexicaanse douane achtig iets. Deden even de deur van de shuttle open, vroegen waar we heen gingen en deden de deur weer dicht. Onze tassen werden niet eens gecontroleerd! Best raar eigenlijk. Maar aan de andere kant, Nederland en andere landen in Europa hebben ook geen douane border iets, je kan gewoon bijna elk land in en alles meebrengen wat je wilt. Best bizar eigenlijk.

Maar goed. We kwamen aan in San Cristobal en werden afgezet in het centrum. We moesten zo'n vijf blokken lopen naar ons hotelletje. Helaas waren de blokken in SC best lang. Haha! Het hotel was prima (voor die 20€ pp voor twee nachten) wel beetje klein bed, maar Man en ik hebben heerlijk gekroeld haha. Het was prima en nadat we aankwamen gingen we het stadje in! Beetje rondkijken en er was een winkel met gedroogd fruit, Man was helemaal in de hemel. We dachten we komen morgen terug om wat snoepjes te kopen voor in de auto.We hebben rondje gedaan door de stad, er waren erg veel leuke winkeltjes en een straat met allemaal restaurantjes. We liepen overal een paar keer langs. Er was een Argentijns restaurant met mega steaks en een andere Argentijn met een te chille hamburger. We zagen namelijk een man die eten. Maar we wilden wel iets gezelligs eten. Dus we gingen naar een tapasrestaurant. El Clau. Heel leuk en lekker. Ik waande mij even in Barcelona. Zoooo chill! Tortilla, Fuet, Chorizo, Boquerones!!!!, Pan con Allioli, vlees, pan con Jamon Serrano, patatas bravas, zulke chille typische Spaanse dingen. Was zo gezellig en lekker en ze kwamen ook nog even muziekje spelen. Ik geloofde niet dat de eigenaar Mexicaans was, dus ik vroeg waar die vandaan kwam. Nou wat denk je, Barcelona!!! Zo leuk! Dus ik kon even echt Spaans Spaans praten. Lekker snel, vale vale haha heerlijk. We waren helemaal in onze nopjes, gingen nog ergens wat drinken, maar we waren eigenlijk vet moe dus we zijn naar bed gegaan.

De volgende ochtend heerlijk uitgeslapen. Ik had het wel mega koud in de nacht en het gordijn was ook niet super donker, dus ik was wel redelijk vroeg wakker. Hier zijn we sowieso vroeg wakker (altijd). We gingen rond 10 uur ontbijten. We zagen namelijk een leuk cupcake tentje, maar die was gesloten. Dus we gingen ergens een smoothie drinken met allemaal leuke gekleurde stoeltjes. Het ontbijt zag er niet top uit dus we wilden ergens anders wat eten. Toen we gister uiteten waren, kwam er een man langs met heerlijke koekjes met dulce de leche!!!! Daar wilden we heen naar die winkel. Alleen we wisten niet meer hoe het heette en waar het was. Dus wij aan mensen vragen en de hele stad doorzoeken, maar we hadden het helaas niet meer gevonden. Wat hebben we nog meer gedaan? We hebben een beetje spullen geshopt (souvenirtjes hihi) en daarna hebben we nog even bij El Clau fuet gegeten en cava gedronken. Weekend en Mexico moet je vieren toch. Toch?! Daarna hebben we onze spullen thuis gelegd en even het kerkje bezocht. Dat was de straat uit en omhoog klimmen. Was best een mooi kerkje. Ohja hahaha! We hadden een kaarsje opgestoken. Naja opgestoken. Het was een kastje met nepkaarsen en je kon er geld ingooien en dan ging er 1 automatisch aan. Lekker modern. San Cristobal is sowieso moderner dan Guatemala / Quetzaltenango. Je ziet het aan de straten, natuurlijk is het niet zoals in Nederland, maar je ziet wel degelijk verschil met Guatemala. Echt een knus stadje. Eerst dachten we waarom konden we hier niet langer blijven. Maar aan de andere kant heb je het ook wel snel gezien. Maar 1 dagje extra zou niet verkeerd zijn, het was namelijk ook heel chill weer! We gingen na de kerk thuis douchen en daarna het stadje weer in. We gingen even kleine tapas eten (nee nee niet weer in El Clau) maar bij een Mexicaans restaurantje met van die tonnen buiten. Ik had een Aperol Spritz en Mandy een Bellini. Shit gaat het bijna weer de hele tijd over eten en drinken. Maar dat is dus ook waar het weekend eigenlijk om draaide haha. Daarna gingen we eten bij 500 noches. Hier hebben we zalm en risotto gegeten (gedeeld gelukkig) maar het was zo lekker! Vooral die risotto, nom nom! Daarna had ik nog een crème brulee genomen en Man een ander toetje. Mijn crème brulee was niet echt super top. Man haar toetje was echt mega! We zijn trouwens aan dit restaurant gekomen (helemaal vergeten te benoemen) omdat we in de middag hier echt de lekkerste chai thee latte hebben gedronken!! Eerst gingen we op limonade con soda avontuur, kijken welke de beste was (hebben ze in Mexico trouwens niet) en nu chai thee latte. Hier in Xela is er wel 1 chille, een ander heel zoet. Maar geen een kan tippen aan die bij het restaurant. Ik heb die dag vier chai thee’s latte gedronken!!! Zooooo lekker. Beter sturen ze het even op. Ohja en in de middag hadden we ook een broodje beef. Was ook echt vet chill en de bediening was ook aardig. Ook zeggen de mensen in Mexico vaak als je een winkel uitgaat ofzo: Hasta luego. Wat ik heel raar vind, want ik kom niet zo terug?! Maar wel grappig. De volgende dag gingen we weer terug naar Xela en werden we opgehaald vanuit het hotel, toppie. Prima reis. In de avond hadden we Chinees besteld, wat we ook een keer op werk hadden gegeten. Zo lekker en lekker veel groenten!

Het is alweer donderdag, maar voor ons voelt het woensdag, aangezien we maandag natuurlijk niet hadden gewerkt. Deze week rustig aangedaan. Gister niet naar salsa maar wel naar de film. Minions. Op woensdag is het 2 voor 1. Dus 30Q wordt 1.50Q per persoon. Dus we gingen voor €1,50 per persoon naar de film! Bizar. Het scherm is ook echt mega groot en er was echt een ziek lange rij. De Guatemalteken lachen ook zo snel, hard en veel om nutteloze dingen. Mandy en ik keken elkaar echt een paar keer aan van dit is helemaal niet (super) grappig. Maar wel leuk om mee te maken. Ook zijn ze gewoon aan het appen onder de film en nemen ze baby’s mee. Weer een ervaring rijker. De mensen hier zie je zo vaak lopen met baby’s. Ze zijn overal, op de straat, in de bus, in de bios. Bizar, hoe ze ze overal meenemen en hoe laat ze opblijven.

Vandaag gaan Man en ik saté eten. Mandy haar ouders hebben een pakket opgestuurd. Ze was zoo blij! En ik ook, want ze hadden Drop fruit duo’s er in gedaan en saté saus. Zo lief! En Man heeft ook allemaal lekkere spulletjes. Drop (is al opgegeten door Man, maar ja daar is het voor zullen we maar zeggen haha). Straks gaan we naar Walmart kijken wat daar te kopen is. Boodschappen doen.

Morgenavond met Joni eten. Ze is weer in Xela! Zo leuk! Dus we gaan even bij El Cuartito wat drinken en daarna courgettini maken. In het weekend willen we naar het strand. Naar een strandhuis, ziet er echt super chill uit. MarAzul bij Retaluhuehue ofzo. Zoek maar op! Hopelijk lukt het!

Dit was het wel weer. Ik heb nog maar drie weekenden over (inclusief dit weekend) gaat zo snel he! Het is nu echt aftellen. Best wel gek idee. Nog maar iets van 25 dagen en dan ben ik alweer in Nederland. Aan de ene kant echt zin in, maar aan de andere kant ook niet. Ik ga denk ik Evelin en Isabel ook echt missen. Ze zijn zo lief en aardig! En ook het leven hier. Ik denk dat ik in Nederland na een week alweer denk van ohja, ik ben er weer. Routine. Gelukkig heb ik nog wel 3 weken om een beetje vakantie nog te vieren (hockey begint wel alweer, maar ook echt zin in!) Man en ik zijn trouwens ook echt goed bezig met core stability. Dinsdag gedaan en vanochtend! Morgenochtend weer.
Wat ga ik in Nederland doen?

- Woonboot
- Hockeyen
- In bad
- Knuffelen
- Lekker eten van mama en eten bestellen bijvoorbeeld bij Mok of eten bij Kinnaree
- Warm douchen
- Lekker in m’n eigen bedje slapen

Wat ga ik missen van Guatemala
- Evelin en Isabel
- De weekendjes weg / reizen
- Frijoles (haha grapje echt niet zo vies)

- Salsa
- Lekker Spaans praten

Wat ga waarderen in Nederland (en dus niet missen uit Guatemala)
- De bussen en bushokjes
- Douche
- Bed
- De wc in 1 keer kunnen doortrekken (in NL)
- Loopband
- Uitslapen

Nou joejoe!! Tot de volgende keer. Er zullen er helaas niet zoveel meer komen. Tenzij jullie graag willen dat ik doorga met schrijven in Nederland. Haha, wat ik elke dag eet bijvoorbeeld en wat ik doe op school en hoe de trainingen waren. Ik hoor het wel!

Tot over minder dan een maand! Fijne vakantie!

XXX
Rossi

JAGUAR?! 10 dias de viaje 2.0

Deel 2 van de reis. Tikal. De plek van de Maya's. We reden rond 9 uur weg vanuit Rio Dulce. We dachten zo slim te zijn om vroeg weg te gaan, dus we waren daar rond 2 uur. Kregen we te horen dat we het park pas om half 4 in mochten, anders was ons ticket alleen voor die dag geldig. Dit was ons niet verteld. Dus wij gingen maar lunchen net voor het park. Was wel grappig, we hadden bijna allemaal een hamburger genomen. Moest die vrouw al ons eten en drinken bij het supermarktje tegenover het restaurant kopen. Dus ze liep telkens heen en weer. Wilde je nog een cola, ging ze weer even naar de overkant!

Om half 4 konden we gelukkig het park in. De ontvangst was echt super aardig. We zaten in het hotel: Jaguar Inn. De naam zegt het al... (Komt later, heb geduld) We konden onze kamer in en het was echt een mooie kamer. De chicas zaten bij elkaar en de boys ook. De receptieman zei dat we met ons ticket nog de sunset konden zien. Dus wij waren rond 5 uur bij de tempels. Zo indrukwekkend!!! Je ziet het wel op foto's en je hebt er wel een beeld van, van hoe het zou zijn. Maar als je daar uiteindelijk staat is het zo bijzonder. Het is bijna niet voor te stellen dat midden in de jungle de Maya people gewoon die tempels hebben gemaakt en daar hebben gewoond!! We konden op tempel 2 klimmen om ook de sunset te bekijken. Echt bizar als je daar boven op die tempel staat. Vond het wel een beetje scary. Je ziet ook de apen echt door de bomen klimmen en die geluiden die ze maken!! Keihard. Aandachttrekkers... Helaas konden we niet veel van de sunset zien, want het was nog best licht (strakblauwe lucht gelukkig, voor hele mooie foto's) dus het duurde lang voordat de zon onderging. We moestenom 6 uurhet park uit, anders moest je bijbetalen. Helaas niet de sunset gezien, maar wel een strakblauwe Tikal! Heel bijzonder. Even eten, douchen en daarna vroeg naar bed aangezien we de wekker haddenom 03:15!

In de ochtend hadden we een sunrise tour gepland staan. Onze gids was Caesar. Echt een goede, gezellige gids. Echt cool dat je in het donker door de jungle loopt. Caesar legde veel uit over de maya's en de jungle. Het begon ook al lichter te worden. We kwamen aan bij Gran Plaza (tempel 1&2) en Caesar legde wat uit. Maar we moesten redelijk snel door naar tempel 4, want daar konden we de zonsopgang beter zien. Eenmaal aangekomen moesten we redelijk wat trappen lopen. Tempel 4 is de hoogste, 70 meter. Het was super cool om te zien. Het was eerst nog best duister met wat mist, maar het werd al gauw lichter en we hoorden de jungle echt wakker worden. Hele gave filmpjes heb ik daarvan. (Q.5 als je ze wilt zien) Wat kunnen die brulapen een geluid maken!! Je zou denken dat ze even wakker moeten worden, zo vroeg, maar meteen al zo erg brullen. Ook alle vogeltjes werden wakker. Heel leuk. Het werd lichter en je kon de andere tempels ook goed zien. Erg bijzonder. Helaas had ik bij de sunrise wel echt gedacht dat de lucht helemaal oranje zou zijn. Achteraf was dit natuurlijk niet zo slim van me (beetje hoge verwachtingen) maar het was alsnog mega vet. Helaas begon het daarna wel een beetje te regenen. Maar volgens mij is Tikal altijd mooi. Het maakt niet uit of de zon schijnt of dat het regent. Het ziet er altijd mooi uit. Met regen & mist is het duister en met de zon super licht.Toen vroegen we ons af waar Caesar was gebleven, maar die bleek in z’n salad te zijn.

Even een paar dingen wat Caeser allemaal vertelde:

- De Maya's bouwden Tikal zo'n 700 na christus

- Er zijn zo'n 3000 monumenten in Tikal, waarvan 7 tempels

- De hoogste tempel is dus 70 meter

- De Maya's tilden de (mega) stenen op hun rug, anders vallen er misschien stukken van af

- De Maya's leefden ongeveer 20-25 jaar (dus als ik een Maya was dan was mijn leven alweer bijna voorbij, bizar)

- Er was eigenlijk geen jungle toen de Maya's leefden. Je wilt natuurlijk iedereen zien die er loopt of leeft

- Wat doen ze met de tempels? Rituelen uit te voeren, bezigheidstherapie, een tempel om z'n vrouw te begraven

- Ze leefden dus niet in de tempels

- Ze doen zo'n 40/50 jaar over een tempel
- Het bos / de jungle is 16 square km
- Een tempel is 194 kuub

De mieren zijn er echt mega groot!! Overal in Guatemala eigenlijk. Echt vies. Sommigen steken ook. We gingen nog door de jungle lopen en weer terug naar tempel 1&2. Daar kwamen we een kleine vos tegen en ook nog een ander beest. We zagen een patroon, het leek wel een leeuw. We moesten heel stil zijn en weet je wat het dus was… DE JAGUAR!!!! Bizar! Zo'n kleine kans dat je die ziet en wij hebben hem gewoon gezien!! Grapje.. Helaas.. Zo jammer, we wilden het heel graag, maar inderdaad heel zeldzaam als je er een ziet. Caesar werkt er nu 25 jaar en heeft een Jaguar 12 jaar geleden helemaal gezien, van kop tot staart. Voor de rest alleen maar een deel van z’n lichaam in de jungle.

Het begon hard te regenen en we hadden Tikal wel gezien dus we gingen terug en ontbijten. Daarna door naar Flores met onze chauff Diego. In Flores zaten we in hostel Los Amigos. De eigenaren zijn Nederlands. Ze hadden er dus bitterballen!! Alleen ze waren zo anders, erg jammer, want we hadden ons er zo op verheugd! Het is echt een super leuk en gezellig hostel met heel veel jonge mensen. Je kan daar ook gewoon gezellig drankjes drinken, elke avond is er wel wat te doen. Flores is een gezellig stadje, maar verder niet heel boeiend. Een prima tussenstop wel. Hostel erg leuk en een dag vrij. We (Matthijs, Maaike, Bente, Man en ik) gingen ergens ontbijten en daarna gingen we naar Arcas, zonder Matthijs. Arcas is een dierenproject. Zij onderscheppen of krijgen dieren binnen die illegaal worden getransporteerd. Trafico ilegal. Ze hadden eigenlijk alleen apen en papegaaien. Ohja een paar schildpadden, een slang en twee kaaimannen. Ook een tigrillo, super mooi beest!!! Een katachtige 'kleine tijger' met een super mooi patroon. Hij had maar drie poten. De spinapen (mono araña) wilden onze handen schudden, heel gek voelt dat. Ook trok een aap het shirt van Bente naar beneden!!! Hahaha. Echt hilarisch. Slimme aap...!! Daarna gingen we weer met het bootje terug. We gingen naar een hotel met een zwembad en gingen daar gewoon zitten in de bloedhete zon. Het was super warm en er was niemand! We konden daar gewoon de hele dag zitten. Er waren volgens mij ook geen mensen in het hotel. Ik denk dat ze heel blij waren om mensen er te hebben die cocktails bestelden. Dit deed ons wel echt goed. Niet de cocktails, naja ook wel. Maar vooral even het zonnen op een ligbed in de heerlijk warme zon en een zwembad! In de avond wilden we naar de bios gaan. We dachten dat is goed voor ons Spaans en de bios was maar €1.50. Helaas hadden ze alleen maar Jurrasic park of Dragonball Z. Dus we gingen maar drankjes doen, met uitzicht op het meer. In de avond gingen we uit. Er waren heel weinig mensen, maar het was wel echt even heerlijk om even helemaal te dansen op die (voornamijk Spaanse, yes) muziek zonder veel mensen in de buurt.

De volgende ochtend gingen we op weg naar Semuc Champey. Wat een verschrikkelijke dag. We hebben serieus de hele dag in de auto gezeten.Van 8 tot 6. Er was namelijk een pont waarmee we over moesten. Op de Kaag denk je soms dat het al lang duurt terwijl dit ongeveer 5 min zal zijn. Nou hier doen ze een retourtje 20 minuten. We stonden er zo'n 2 uur te wachten. Iets minder misschien. Geduld is een schone zaak.

In Semuc aangekomen moesten we met een ander busje anders konden we er niet komen. Dus we moesten zo achterop in de auto gaan staan! Echt hilarisch, wel beetje spannend. Door de jungle naar ons hostel. Helemaal donker. Komen we aan bij de brug. Moesten we uitstappen, want de auto kon de brug niet over. Waar deed me dit aan denken.. Dus wij lopend over de brug (achteraf heel blij dat we lopend gingen) er waren namelijk zieke gaten in die brug, er waren heel veel planken uit! Super eng, want het regende ook en we hadden teenslippers aan. De engste brug ooit. Helaas geen foto’s. In de avond nog even geyathzeet (hoe schrijf je dit?!?! Haha) Bente had de eerste twee beurten al meteen Yathzee... Bizar! In de avond was het pikkedonker en ik heb nog nooit van mijn leven zo'n koude douche gehad!!!!! Brrrr. We wilden lekker gaan slapen, ziet Bente een SPIN! Haha. Wauw het was echt een super vieze en best wel grote. Bruin iel goor. Hij zat tussen het hout en Maaike kon de spin niet weghalen, we konden er niet bij. Dus dan maar muggenspray er op sprayen. Maar we hebben dus niet lekker geslapen zoals je wel had kunnen verwachten. Ik had m'n chillste pyjama aan dus allebei lange mouwen en sokken aangedaan en had me ingerold in m'n deken en m'n deken over m'n hoofd. Had het zo warm! Deed me zo erg denken aan Afrika. Ik ben niet eens zo bang voor die spin (niet zoals Bente) maar gewoon zo bang en naar idee dat hij in de nacht over je hoofd loopt of dat je hem per ongeluk opeet... Terwijl dat toch niet gebeurd, want ze zijn ook bang voor jou. Maar die gedachtes...

Gelukkig scheen de volgende dag echt volop de zon, YES! Eerst hadden we heerlijk ontbeten en lekker in de zon gelegen, gelukkig nog bruin geworden. Ook hebben we heel wat auto's zien vastzitten op de brug. Relaxte dag. OHJA het belangrijkste vergeet ik bijna te vermelden. Ze hebben in dit hostel Spaanse tortilla!!!!! Omg!!!! Zo lekker! Ik ga denk ik aankomend weekend in Xela weer tortilla maken.

Zondag stond er de tour op het programma. Om 9 uur begon de tour en we gingen weg met mega veel Amerikanen. Soooooo nice. We stopten net voor de ingang en we kregen van onze gids Oscar oranje smurrie op onze hoofd, soort buddhaverf achtig. We kregen de Maya cijfers op ons hoofd gesmeerd. Mandy had mega veel jeuk door die verf dus haar hele voorhoofd was ongeveer oranje. Daarna moesten we 800 trappen oplopen in de hitte om naar de mirador te gaan. Nou dit was dus zweten geblazen. Dus wat krijg je dan. Je oranje smurrie verf liep uit door het zweet. Heel fijn. Het uitzicht was wel echt heel mooi van bovenaf, zo kon je Semuc Champey te zien. Semuc Champey betekent: Hidden Deep Rocks. Het was helaas echt mega druk in Semuc dus dat was ook echt jammer en irritant. Je kon amper een foto maken. Daarna gingen we door naar beneden en konden we in het blauwe water zwemmen. Daarna gingen we lunchen in het hostel en later tubing. Dat is met zo’n band van de rivier af met de stroming mee. Wij dachten dat dit echt super snel zou zijn, maar dat was het totaal niet. Best saai haha, maar we hadden wel de grootste lol. Want onze vriend Alex (een jongetje van 7?) die wilde ons beer (geen beer, maar bier dus) verkopen. Hij ging ook mee in de band en hield ons vast, echt hilarisch. Dus wij vroegen of hij een cocktail had, maar helaas, alleen maar bier. Dus wij helaas jongen, morgen beter. Zegt die: Tomorrow? Tomorrow night, my house, kiss kiss. Hahahaha. Dus wij vroegen ja hoe oud ben je eigenlijk? 25 zegt deze gap, hahaha wat een vent. In ieder geval, na tubing (Man haar band bleef nog even aan haar kont plakken) gingen we door de grotten zwemmen met kaarsen. Echt heeeel gaaf!! En bijzonder. Het water was koud en je zag echt niets. Gelukkig hadden we die kaarsen, maar we konden alsnog niet heel veel zien. Er waren echt mega veel mensen, maar het gaf wel echt een leuke sfeer, je zit gewoon in een grot met kaarslicht! Heel gaaf. Man en Bent waren voordat we hierin gingen al erg bang en we zijn ook niet tot het einde geweest. Ik vond het ook wel mooi geweest, we waren er een half uur in en de tour zou anderhalf uur duren. Maar er waren zoveel mensen, je moest de hele tijd erg lang wachten voordat je verder kon en we hadden het koud. Ook moesten we daarna kruipend door de grotten, dus zijn we terug gegaan. Wel vet om meegemaakt te hebben. Daarna heerlijk warm gedoucht, oh nee haha wat zeg ik! We hadden in dit hostel echt de koudste douche ever, maar ik was wel weer schoon. In de avond niet veel gedaan en in de ochtend weer terug naar Xela. We gingen om 7 uur weg en waren om half 7 thuis. Lange reis wel.

Dinsdag gewoon weer werken en in de middag weer workshop van Willy. En in de avond naar de grote supermarkt geweest, om grote inkopen te doen zodat we veel kunnen koken en we hebben ook heerlijk onze schone was opgehaald. Pasta bolo eten en woensdag gewerkt, vergadering / evaluatie van de reis en in de avond kickboksen, bruchette gegeten en naar salsa geweest.

Donderdag ook gewerkt en in de middag geluncht bij de Indiër, we hadden zoveel honger! In de avond groene asperges gegeten en vroeg naar bed, we waren best moe na het uitgaan. Ohja in de grote supermarkt hadden ze kwarteleitjes! Zo lekker! Maar ze zijn nu al weer op, helaas. Vrijdag weer werken en in de avond again een diner om de vrijwilligers te verwelkomen in Kasa Kamelot. Man gaat brownie maken en ik couscous.

Dit weekend blijven we gewoon in Xela. Even hier nog de boel ontdekken en lekker uitrusten. Hopen op mooi weer. Maar deze week heeft het volgens mij nog niet geregend en is het best warm. Het regenseizoen is volgens mij al een beetje voorbij. Gelukkig! Dus hopen dat we dit weekend veel op het dakterras kunnen liggen. We hebben ook nog wat dingen op ons lijstje staan die we willen gaan doen. Dit weekend wil ik ook nog waarschijnlijk tortilla en paprikasoep maken. In de avond willen we misschien wel hier naar de bios (hopen op leuke films dit keer!)

Over minder dan 40 dagen ben ik alweer in Nederland. Ik heb nog maar 5 weekenden! Wow. Bereid jullie alvast maar voor! Het gaat namelijk veel te snel alweer. Alhoewel ik ook wel zin heb om weer in Nederland te zijn. Zeker als je familie elke dag ligt te chillen op de woonboot.. Jaloers!

Even een overzicht van de aankomende weekenden:

4-5 juli – Xela

11-12 juli – Playa Tulate (Trip georganiseerd door Mandy)
16-21 juli – BELIZE!!!!
25-26 juli – Chiabal (Verblijven bij een lokaal Guatemalteeks huis ergens in de middle of nowhere of maybe Antigua o.i.d.)
1-2 Aug – Hopelijk vulkaan Laguna Chicabal beklimmen en zondag BBQ bij Josan
8 Aug – NEDERLAND, time flies!

Besos,

Rossi

10 dias de viaje deel 1

10 dias de viaje!!

La viajera cumple 20!

Lang geleden! Sorry! Maar ik had eerlijk gezegd geen zin om mijn verhaal te schrijven, aangezien ik toch al zo achter loop. Maar stiekem weet ik ook dat jullie hier naar verlangen dus doe ik het toch maar.

Waar waren we? Jullie zitten natuurlijk nog met je hoofd bij het playa en onze broccolisoep. Ik zal dit keer proberen zo min mogelijk in detail te treden, anders komt er aan dit verhaal nooit een einde. Van twee weken geleden moet ik nog vertellen. Gelukkig heeft Mandy vandaag haar verhaal erop gezet dus dan kan ik mooi spieken. Laat ik maar beginnen.

Over dinsdag (2 juni) heb ik niet veel te vertellen, dat gaat snel zo.

Woensdag zijn we in de ochtend naar de sportschool geweest. Dat was wel even chill, maar aan de andere kant is er eigenlijk niks te doen in de sportschool. Alleen kracht, maar dat kan je ook thuis doen. We gingen in de stad flyeren, aangezien de stroom de hele dag uit zou vallen. Het was zelfs op de radio, maar uiteindelijk is de stroom helemaal niet uitgevallen (typisch). In de avond zijn we natuurlijk uit geweest. Naar de salsa met de vrijwilligers die maandag aan zijn gekomen. Was wel een leuke avond, maar niet heel boeiend.

Donderdag had ik echt de slechtste dag ooit op werk. Ik moest het weekend naar Lago Atitlan regelen, maar op het laatst liep het bijna toch mis. De hele dag bezig geweest met regelen, maar uiteindelijk is het toch goed gekomen.

Vrijdag zijn Mandy en ik uit geweest. Was echt een grappige en leuke avond. Verder wil ik hier niet in detail treden. Haha nee hoor zo erg was het niet. Het was gewoon erg leuk en gezellig. Zoveel meer is er niet te vertellen!

Zaterdag gingen we rond 8 uur weg en Mandy en ik zaten redelijk lamlendig in het busje. We kwamen aan bij ons hotel in Panajachel, Lago Atitlan. Er was een papegaai die wel echt irritant was. Zat je rustig op je kamer hoorde je de hele tijd met zo’n stem: Hola, Hola, Hola. Haha Man en ik werden crazy. Maar wij met z’n allen (4 vrijwilligers, 1 meisje Bente & 3 boys, Maaike, Man en ik) even chillen op het dakterras, chillen, douchen, rondje lopen en daarna zijn we gaan lunchen en natuurlijk BARCA Juve kijken. Daarna gingen de boys zwemmen, zodat de chicas chill een beetje door Pana konden lopen. Matthijs was jarig dus we gingen op zoek naar cadeautjes, ballonnen en een Piñata natuurlijk! Het regende de hele dag, dus we gingen terug met de tuc tuc, anders werd de Piñata nat. Wij met z’n vijven in de tuc tuc (Maaik, Man, Bente, Piñata y moi) Wat gezellig. We hadden de Piñata opgehangen, de ballonnen opgeblazen en kaarsjes aangestoken. Matthijs kwam boven en wist van niks, dus dat was wel een leuke verrassing. In de avond gingen we uiteten bij Sunset. Waarvan we helaas niet zoveel van hebben kunnen zien, aangezien het al donker was en erg bewolkt. Er was wel gezellig livemuziek. Daarna gingen we nog naar wat barretjes en uit voor Matthijs. In één van de barretjes hadden ze Amarula!!! Lekker!!! Dat was zo chill, lang niet gehad. Man en ik gingen uiteindelijk vroeg naar huis, want we vonden het niet zo leuk. We kwamen trouwens nog wel de ober die ons had bediend tegen met uitgaan en hij vroeg of Man met haar wilde dansen. Het was echt tijd om te gaan haha. Dus wij naar huis met de tuc tuc (Ja pap, deze keer heb ik wel foto’s en filmpjes, maak je geen zorgen hehe).

Zondag hadden we een tour op de planning staan. We gingen met de boot varen langs drie dorpjes. Tzununa, San Juan en Santiago. We hadden een Spaanse gids. Het was zo lekker om weer even op het water te zijn en om te varen. Ik miste op dat moment de woonboot echt! Het eerste dorpje was heel armoedig en er lagen overal hondendrollen. Je kon echt bijna niet normaal lopen. (Oke dit is wel een beetje overdreven, maar er lagen er wel heel veel!) Ook was er een ‘voetbalveld’, grasveld met niet heel veel gras waar ze een wedstrijd aan het spelen waren. Dit nam ongeveer de hele weg in beslag dus er reden gewoon scooters en tuc tucs door het veld, dus soms lag het spel even stil. Hilarisch wel. Er waren avocado- en koffiebomen. Ook waren er soort van bessen die ze maken voor likeuren. Tzununa was best wel een klim, erg steil, maar daarna had je echt een mooi uitzicht over het lake. Er waren ook wat kinderen, dus ik vroeg of ik een foto mocht maken, vroegen ze Q.10. Dus ik liep maar weer door, ik ben toch nog steeds een student…
San Juan was al wat drukker en toeristischer. Man en ik op de foto met de tuc tuc (voor papa). Het laatste dorpje was het meest toeristisch, Santiago. Wel heel leuk, maar ook wel irritant dat als je aankomt dat de mensen meteen aan je vragen of je wat wilt kopen. Nee, we hoeven niks. Dit dorpje had een grote markt en een hele mooie grote kerk! Ik wilde nog een kaarsje opsteken, maar die konden we nergens vinden. Maar ik heb aan jullie gedacht en gehoopt dat het allemaal goed ging komen. We kwamen weer terug in Panajachel en we gingen nog even lunchen langs het water. Ik had echt een hele chille grote spies met geroosterde groenten en gamba’s. Nom nom nom. Daarna weer terug naar huis en toen was het weekend alweer over. Er begint weer een nieuwe werkweek.

De hele week was het echt koud. Ik had mijn trui aan en shawl om. Papa vroeg op Facetime of ik ziek was, maar het was gewoon echt koud. Het regent heel veel, het regenseizoen is echt begonnen. Brr en stom.

Dinsdag viel opeens mijn plafond van m’n badkamer naar beneden. Naja dit klinkt ook weer overdreven. Maar mijn badkamer heeft geen raam, dus het wordt super vochtig (ik douche altijd vet warm en gelukkig heb ik een warme douche, Mandy niet, dus die doucht soms bij mij, haha goed verhaal he, maar iig) er lieten stukjes van het plafond los. Ik weet eigenlijk niet zo goed hoe ik het moet uitleggen. Maar door het vocht laat er dus stukjes van mijn plafond los. Wat ik dus net ook al heb gezegd. Hoe moet ik dit nou uitleggen?! Maargoed, dat was dinsdag.

Woensdag zijn Mandy en ik samen met Joni sushi gaan eten. Zo lekker!!!! De vorige keer was het echt heel veel met limoen en creme fraiche, maar nu was het echt perfect. We hadden twee soorten sushi (iets van 10 stukken), camaron wings, beef teriyaki, fles witte wijn, water, cocktail er na en dat voor 15€, dat zou je er in NL niet voor kunnen betalen. Daarna gingen we… Je raadt het al, onze heupjes los schudden. Dit keer onze jassen goed in de gaten gehouden (helaas eigenlijk, want volgens mij ben ik de vorige keer vergeten te benoemen dat die politie boy die ons hielp met Mandy’s gestolen tas, camera en spijkerjasjes (die mis ik nog steeds heel erg eigenlijk) echt een cutie was) en konden we lekker dansen. Haha nou Mandy ging lekker. Ze heeft een nieuw drankje ontdekt: Cosmopolitan. Overtreft dit haar Malibu Cola of Limonade con Soda? Ben benieuwd. Mandy ging even een klasje volgen met haar Cosmopolitan. Ze stond achter de leraren en ze moest zo hard lachen dat haar drinken uit haar mond spoot. Die leraren keken achterom en voelden natuurlijk die spetters. IK KWAM NIET MEER BIJ!! Hilarisch. Maar je had er bij moeten zijn. (hehe) Joni ging ook wel lekker, ons danseresje. Was een zeer leuke avond!

Donderdag 16:00 lokale tijd werd ik al gefeliciteerd met mijn verjaardag. Wat voor mij heel raar was met het tijdsverschil! Voor mij was het gewoon nog donderdag 11 juni, een normale werkdag. Lieve berichtjes al gehad vanuit Nederland en papi & mami hadden zelfs een wekker gezet, wat een schatten. Ook nog even met lieve Lies gefacetimed. Han en Lean feliciteerden mij ook nog terwijl ze aan het slaapwandelen waren… ;-)

Papi en Mami belden nog een keer om 8 uur ’s ochtends (Nlse tijd) maar toen sliep ik al. Vrijdag half 7 ’s ochtends werd ik wakker en Ik was jaaaarig!!! Jeeeejj, 20! Wow echt raar eigenlijk. En ook vooral raar dat ik hier jarig ben. Ben altijd in NL jarig geweest volgens mij. Lieve Mandy had een heerlijk ontbijtje gemaakt. Scrambled eggs met oreo cake en jus. Nom! En een lief cadeautje. Een hele leuke pet (wat een goede smaak heeft ze! Grapje, zelf uitgezocht hehe). Daarna moest ik gewoon werken. Gelukkig mocht ik op werk even skypen met broederlief. Die was sushi aan het eten. Tja verjaardagen moeten gevierd worden. Ook nog even gebeld met papa en mama en geskypt met Suus & Cata uit Barca! Lieve mensen. Tijdens de lunch hadden we kip met zwarte tortilla’s, erg typisch van hier en alweer chocoladetaart. Het was wel erg gezellig en lekker. Ook leuk van werk dat ze dit zo hadden geregeld. Ik voelde me steeds meer jarig! In de middag even boodschappen gedaan voor in de avond. We zouden gaan chocoladefonduen. Met Maaike, Mandy, Joni, Evelin, Isabel en een Amerikaans meisje. Maar die kwam niet meer mee-eten. Mandy had ook nog nacho’s gemaakt. Haar receptje hoor. Het was heerlijk en heel gezellig. We hadden ook zelf mojito’s gemaakt dus het feestje was aanwezig. Ook kwam de broer van Isabel nog mee-eten. Helaas regende het weer heel hard. Na het eten kwamen er nog twee Guatemalteekse vrienden (Ja, twee zelfs, zoveel vrienden hier...) en het nieuwe Amerikaanse meisje kwam ook nog met wat andere Amerikaanse vrienden. Het werd nog een drukke bedoeling! Daarna mocht ik de Piñata Elmo kapot slaan. Het is gelukt!! Wel zielige Elmo. Dus ik zei tegen iedereen: ja jullie mogen snoep pakken, iedereen dook op de grond en al het snoep was opeens weg!! Haha wow, that escalated quickly. No snoep meer voor mij. Daarna gingen we nog uit, het was echt een rare avond uitgaan, maar uiteindelijk wel heel gezellig.

Zaterdag werd ik wakker (gelukkig) en besefte ik dat ik gister gewoon jarig was en nu 20 ben. Toch raar om het hier te vieren. Vandaag gingen Mandy en ik naar een hotel met Spa. Heerlijk, wat waren we hier aan toe. We gingen met de chickenbus. Dit is een publieke bus, echt zo’n oude schoolbus. Wat niet heel veilig is, maar wel leuk om een keer mee te maken. Althans, Mandy vond dit maar niks. We hadden eerst een verkeerd busje genomen, dus we moesten er nog 1 nemen. Maar uiteindelijk zaten we in de goede bus op naar Las cumbres. Het hotel. Gelukkig wist die vent van de bus waar we moesten stoppen, want anders waren Mandy en ik er geheid langsgereden. Er pasten zowat geen mensen meer in de bus, althans, dat dachten wij. Voor een plek voor 2, konden er wel drie mensen op de bank zitten hoor. Ja, Man en ik met 1 bil op de bank naast al die mensen. Gewoon door het kleine gangpad kwamen er weer steeds mensen bij, wat voor ons onmogelijk leek. Maar met duwen kom je er blijkbaar altijd. We stapten uit en kregen onze kamer. Met bad ayeah! Zo fijn!! We gingen lunchen en daarna hadden we een massage. AUW!!! Zo pijnlijk haha, ik lag er echt spastisch, het was niet echt ontspannend. Maar ik dacht dat het wel even goed voor me was, aangezien mijn rug natuurlijk weer pijn deed. Daarna ging ik 2 keer in bad. WAUW!!! Dit is zoooo goed. I love bad. Ik mis zo erg het bad bij papi en mami. Ik ga altijd in bad als ik in Lisse ben. Toen ik er in zat, gaf het me zo’n goed gevoel. Het weekend ben ik drie keer in bad geweest!!! Zo heerlijk. Haha ja het was echt geweldig. Waar een mens wel niet blij mee kan zijn. Tijdens het avondeten hadden Man en ik Limonade con Soda (heerlijk) en een groot bord met vlees. Lekker! Daarna lagen we rond 9 uur al in bed, helemaal ontspannen en voldaan. In de ochtend werden we vroeg wakker en ik was redelijk verkouden (voelde het al aankomen) dus we wilden de sauna in. Maar deze was totaal niet heet. Dus toen zijn we maar gaan ontbijten, nom nom, zo'n chill ontbijt, pancakes (kijk op fb voor foto)! Behalve het drankje. Papaya met soya melk IEL!!!! Haha echt goor. Daarna hadden we onze gezichtsmassage en ging ik weer in bad. Even douchen, omkleden, spullen pakken en naar huis. Man en ik wilden de taxi terug pakken. We wilden niet meer in die stink bus, ook omdat ik mij niet zo lekker voelde. De taxi was maar 15€, maar ze keken ons echt aan van wow dat is echt duur, willen jullie echt taxi nemen. JA! Maar het lukte niet ofzo. Maar opeens vroeg de yogaleraar. Ja willen jullie met mij meerijden? Ik ga toch naar Xela. Dus wij ja is goed als het mag! Dus dat mocht, we hadden gewoon een lift in een normale auto. Challaa! We hadden nog wel even Q.100 achtergelaten, wel zo netjes (lief van ons he). In de avond hebben we even bij de Indiër gegeten, wat ook wel handig is voor verkoudheid. Mijn neus kwam lekker los door het pittige eten. In de avond nog even Gossip Girl gekeken (ritueel na elke dag, wat gaan we dit missen als we 10 dagen op reis gaan) en daarna gaan slapen. Ik had best wel hoofdpijn en ben vandaag (maandag) ook niet gaan werken. Ik voel me nog niet top. Geen stem en erg verkouden en hoofdpijn. Maar het komt allemaal goed.

Deze week verder werken, nog niet echt veel plannen. Mandy en ik hebben recepten opgesteld, zodat we elke dag gaan koken. Als we dat allemaal gemaakt hebben (maandag t/m donderdag) dan mogen we vrijdag uiteten. Maar Joni vroeg vandaag of we morgen mee pizza gaan eten, omdat zij woensdag, heel jammer!!!!!, Xela verlaat en terug naar Pana gaat. Dus dat gaat alweer niet werken dat thuis koken, haha. Terwijl we het zo goed proberen.

Vanavond zouden Man en ik ook gaan kickboksen, maar ik ga denk niet, terwijl ik er wel echt zin in. Eerst maar even goed uitrusten, want we gaan dus aankomend weekend een 10daagse trip maken. We gaan naar Rio Dulce, Tikal (Maya), Flores en Semuc Champey. Ik ben echt benieuwd en heb er wel echt veel zin in!

Ohja, vanochtend was het echt vet warm, heel veel zon en nu regent het weer echt keihard. Zo jammer. Heb ik verder nog iets te melden?

Wat we missen aan Nederland:

Rossi:
- Hockey (even lekker rennen)
- Bad
- Nasi

Mandy:
- Kledingkast
- Broodje filet Americain
- Stinky en Kissy (haar katten)

Missen jullie ons ook al?
XOXO

¡Ya estoy otra vez!

Daar ben ik weer. Het is nu dinsdag en ik moet mijn verhaal nog schrijven van vorige week dinsdag. Ik hoop dat ik nog weet wat ik allemaal gedaan heb (waarschijnlijk niet veel)

Dinsdag 19 mei heb ik zoals gewoonlijk gewerkt. Ja, dit is dan nu toch echt het echte leven. Maar eerst op naar de wasserette. Ik had een redelijk grote plastic zak (van Van Wely jaja toe maar, wat een detail he) met allemaal vieze kleren er in. Dit kostte Q.15. Wat zo neer komt op zo’n 1,50€. Perfect. We konden het om 12 uur weer ophalen. In de middag zijn we gaan lunchen bij La Canela. We kregen roze limonade, daar had ik echt zin in! Lekker iets fris. Dus ik neem een slokje, JAK! Het was helemaal niet fris, het smaakte heel erg naar kaneel. (Duh, La Canela, hoe kon het ook anders). Maar telkens dacht ik, ik neem een lekker fris slokje, maar die kaneelsmaak bleef telkens hangen. Niet lekker helaas. We kregen wel een prima soep (eigenlijk gewoon bouillon met wat vermicelli en spinazie) niet heel boeiend, maar wel lekker. Daarna had ik soort van twee schnitzels (klein) met saus erover heen. Dit smaakte echt naar grote kip nugget met barbecue saus. Ook wel prima en daarnaast gebakken banaan (nom nom) en rijst met frijoles en tortilla. Dit kostte Q.20 dus 2€, bizar!! In de avond wilden we (Maaike en ik) lekker pasta Bolo maken. Eerst moest ik haar uitleggen dat Bolo gewoon Bolognese is. Eenmaal thuis, met alle ingrediënten, gingen we even chillen. We zeiden een paar uur later tegen elkaar dat we echt super moe waren en echt geen zin hadden om te koken. Dus uiteindelijk gingen we pizza halen (nee dus, want dat was dicht) dus uiteindelijk maar Mac Donalds gehaald. Dit is misschien wel het duurste restaurant van Xela. Maar goed, het regende en toen eenmaal thuis hebben we Finding Nemo gekeken.

Woensdag was ik weer werken, volgens mij niet heel veel bijzonders gebeurd en in de avond jaja, pasta Bolo gemaakt volgens moeders recept. Nom nom, heerlijk! In de avond gingen we naar La Parranda, hier worden salsa lessen gegeven. Het is gratis. (Leuke bijkomstigheid) De eerste keer maar even gekeken en misschien aankomende week (morgen dus) maar meedansen! Het was echt super leuk en gezellig. Toeristen en Guatemalteken bij elkaar. Muziek is gewoon een beetje popmuziek met een salsa deuntje erover heen. Daarna is het gewoon muziek en gaat iedereen een beetje dansen. We kwamen Jessica, (Engels / Mexicaans) meisje uit Kasa Kamelot tegen, super aardig en gezellig!

Donderdag weer naar stage gegaan en tijdens de pauze (van 1 tot 2) wilden we ergens gaan lunchen. We liepen ergens heen, maar was eigenlijk niet zo leuk. Dus kwamen we om kwart over 1 bij El Cuartito uit. Hier hebben we de lekkerste nacho’s ooit besteld en een groot broodje er bij. Dit duurde niet heel lang, maar we konden het in ieder geval niet binnen een half uur / 3 kwartier op krijgen. Dus we waren rond 10 over 2 op werk, maar Evelin en Isabel vonden dat niet erg. Daar zijn ze hier heel makkelijk in. In de avond hebben we nog een paar bananen pancakes gemaakt, want we zaten nog best vol van de lunch. Daarna gingen we heerlijk op het dakterras zitten met wat biertjes en hebben we Yathzee gedaan. Ik wil in Amsterdam ook een dakterras!!

Vrijdag was Josan weer terug op werk, wat toch ook wel fijn was. Aangezien je daarna weer echt verder kon met werk en weer nieuwe opdrachten kreeg. Daarna rond 5 uur weer naar huis en wachten op Mandy. Ze was er rond 6 uur en wat heerlijk om haar koppie te zien!! En volgens mij vond ze dat andersom ook. Na een nacht alleen in het hostel te hebben geslapen en toch nog wat spanning en stress van hoe de reis zou zijn, was ze erg blij om aan te komen in Xela. In de avond gingen we naar Bajo La Luna, waar je heerlijke burgers kan eten. Dit hebben we dus ook gedaan. Mandy was helemaal niet moe, ze had 3, jawel 3!! Lege stoelen naast zich, dus ze heeft de hele vlucht zowat languit geslapen. Dus gingen we naar Pasaje Enrique, daar gingen we wat drinken. Een cocktail, naja eigenlijk twee (oepsie). Na de cocktail nog even naar Pool and Beer. De vorige keer had ik dus Pull and Bear geschreven, maar het is dus Pool and Beer. Even dat jullie het weten. Maar het was daar niet zo leuk, heel rustig. Dus Mandy en ik zijn naar huis gegaan. Maaike bleef nog even achter met een leraar van haar.

Zaterdag heb ik geslapen tot half 10! New record!!!! Wiehoe. Ik heb Mandy de stad laten zien. We zijn naar de markt geweest, supermarkt, wat nog meer? Geen idee. Volgens mij zijn we toen bij Kaffeto gaan ontbijten / lunchen. Heerlijke cappuccino hebben ze daar! Echt heerlijk. Maar dan ook echt heerlijk. Helaas regende het de hele dag. Als Mandy komt… Dan gaat het regenen. We wilden in de avond sushi gaan eten, maar het regende zo mega hard!!! Echt niet normaal.

In de avond wilden we dus sushi gaan eten maar dat ging niet door omdat het zo hard regende. Gelukkig hadden we veel inkopen gedaan in de supermarkt, zodat we nog wat toastjes en noodles konden eten.

Toen was het alweer zondag. Overdag wat hebben we gedaan? Geen idee meer. Ohja!!! Haha toch wel. We gingen naar de grote supermarkt dat was weer met zo'n heerlijk busje naar zona 3. De Zoo was dit keer wel open dus gingen we even een kijkje daar nemen. Voor Q.20. (Dus 2€) Nou wat een leuke zoo. Not. Mensen komen daar gewoon om te chillen en er zitten wat beesten in de kooi. Een Jaguar, lag te slapen. Leeuw lag te slapen. Paar wolven, nog wat vogels, uilen, apen en papegaaien die een kabaal maakten. Naja in ieder geval gezien en toen maar door naar de supermarkt. Douchegel is 8€!!! Wow, echt bizar. We konden het al nergens vinden. Ze hadden het hier wel, maar dus 8€! Toch niet normaal. De Nuttela ook eindelijk gevonden, die was 4€... Zo jammer ook weer. Je moet toch prioriteiten stellen. Wij met onze grote boodschappentas weer terug naar Zona 1. Daarna volgens mij niks gedaan, want het regende weer. Jeej joepie… In de avond toch maar naar de sushi. Let’s face the rain. Nou de regen hebben we overleefd, maar de sushi was dus dicht!!! Omg het is ons ook niet gegund he.. Dus zijn we naar de Indiër weer gegaan, heerlijk gegeten! Dit restaurant is wel wat duurder. Maar wel super lekker en veel. Nom.

Maandag stond er weer een werkweek voor de deur. Dit merkte ik ook wel. Tja het werkleven is ook niet niks he. Maar het was wel leuk, want Josan zei dat de vrijwilligers die komen een week vakantie hebben. Dus wij (Mandy en ik) mogen deze week helemaal samenstellen. Daarbij komt ook nog dat we wss zelf ook mee mogen!! Zo cool en dat maakt het zeker ook leuker om aan te werken. De planning is om van Xela naar Rio Dulce te gaan en daarna naar Flores en Tikal (de Mayatempels) en naar Semuc Champey (jungle)! Zo cool he. Daarna zijn Mandy en ik gaan flyeren door de stad. Gelukkig was er veel zon! Eindelijk. Mocht ook wel. Met flyeren kwamen we langs de sportschool, dus hebben we ons meteen ingeschreven.In de avond hebben we kip curry rijst gegeten, best prim. Daarna gewoon naar bed.

Dinsdag weer gewerkt natuurlijk. Surprise surprise. In de avond gingen we naar de sportschool. Het was best druk. Het is heel old school, echt jaren 80 style. Ze hebben helaas geen loopband (dit is niet sarcastisch, want ik vind het echt jammer) maar wel heel veel kracht. Daarnaast hebben ze qua conditioneel alleen fietsen. Super leuk, echt m'n lievelingsbezigheid (dit is wel sarcastisch). Was wel chill dat we waren geweest. Ohja de sportschool is trouwens 12€ per maand, echt een grap hoe goedkoop. Na de sportschool nog een heerlijke fruitsalade gemaakt.

Woensdag werken. Wat heb ik gedaan? Geen idee, volgens mij niet zoveel. In de avond gingen Mandy en ik EINDELIJK!!!! Sushi eten Yeaahh! Was super chill, wel beetje anders, maar wel lekker. Vooral veel limoen en crème fraiche. De ober was ook vet aardig (die kwamen we vrijdag ook nog tegen en hij zei Hee Rosalie en ik dacht omg ik ken jij zo ergens van maar weet even niet meer wat). Daarna gingen we naar La Parranda. Zoals elke woensdag, salsa avond! We waren een beetje later ivm de sushi, dus er waren geen lessen meer. Maar gewone muziek. Zo gezellig en je leert meerdere mensen kennen. Wij drankje bestellen en dansen. Ik ging met een leraar dansen, echt hilarisch. Wel beetje awkward maar ook wel echt leuk. Hij ging weg en toen wilde een andere leraar (hoofd leraar met knotje) ook met me dansen. Kon natuurlijk niet weigeren, ook al zei ik dat ik niet kon dansen. Ik kom nog eens met ritme en danspasjes terug!! Was echt een grappige, gezellige avond. We wilden weg gaan, maar dat kon niet, want Mandy d'r rugzakje was gestolen! Wauw. Tja onze naïviteit kwam niet ten goede. We hadden het rugzakje met onze spijkerjasjes en Man haar fotocamera bij andere tassen gelegd. Maar ja, this is Guatemala.. Haha. Het is maar weer bewezen dat je niet kan vertrouwen op de mensheid. Wel hilarisch, want toen we naar de sushi liepen hadden we het er nog over hoe chill we onze spijkerjasjes vonden en dat het overal wel bij past. Ook dat we het hier veel meer dragen dan in NL en dat we het in NL ook vaker moeten doen. Nou dat kan dus niet meer. Haha. Maar goed van Mandy haar camera is wel echt mega zuur, maar we hebben hier (hopelijk) van geleerd.

Donderdag met wel een beetje brakke kop op werk. Naja zo laat was het niet. 2 uur thuis, maar toch wel aardig wat gedronken. We wilden in de avond naar de sportschool, want we willen proberen twee keer in de week te gaan sporten. Donderdagavond gingen we toch maar niet sporten, geen zin, hihi oeps. Maar dat maken we dit weekend wel weer goed. We gingen even snel met Maaike een pizza eten bij Bar Tecun. Daarna volgens mij alweer naar bed.

Vrijdag weer ontbijten en naar werk. Ik moest Evelin helpen met haar donaties. Dan vullen we zakken met eten voor mensen die dit niet kunnen veroorloven. We moesten 44 zakken frijoles halen, 24 olijfolie, 24 sponsen en schoonmaakmiddel, zeep, 24 zakken rijst en 24 zakken bloem, zoiets. Nou je had ons moeten zien. De supermarktkassa’s zijn super klein hier. Want je moet zeg maar je mandje ergens anders neerzetten om daar je tas in te pakken. Niet zoals in NL aan het einde van de kassa. Dus dat was nogal een gedoe met al die spullen. Ook was er natuurlijk maar 1 kassa open, want er waren (zoals heel vaak, echt mega irritant, ik kom nog eens terug met geduld) te weinig mensen die aan het werk waren. Ook lieten we iedereen voor, aangezien ze allemaal maar 2 spullen wilden kopen. Uiteindelijk hadden we alles in dozen en tassen gedaan en liepen we terug naar werk. We moesten twee keer heen en weer lopen. Evelin kon bijna die doos met frijoles niet houden!! Was nog even spannend, maar werk is dichtbij, dus we hebben het gelukkig gehaald. In de supermarkt is trouwens ook een pinautomaat. Als ze die willen legen, dan staat er een camera en staan er mannen met geweren alles in de gaten te houden. Wel beetje creepy. Wij wisten eerst niet wat het was, dus wij uitgebreid kijken wat ze aan het doen waren en die mannen keken ons zo boos aan. Alsof wij al dat geld zouden stelen. In de avond hadden we een diner in Kasa Kamelot. Zodat de bewoners ons konden leren kennen. Bienvenido a las Holandesas. Evelin was er en nam Isabel mee. Hans, Josan, Olaf (lag te slapen) en Alexia in haar mooie jurkje. Joni kwam gezellig mee eten en Telma en Arie waren er ook. Een Guatemalteeks stel die in Kasa Kamelot wonen. Jessica en het Deense meisje konden niet en een Amerikaanse man had het blijkbaar niet gezien ofzo. In ieder geval had iedereen wat moeten maken en ik had de bananensalade uit Zuid-Afrika gemaakt. Maaike pannenkoeken, Mandy nacho’s, Josan lasagne en er waren ook frijoles met tortillas, typisch Guatemalteeks. Het was erg gezellig. We gingen vroeg naar bed. We zaten wel nog even heel erg te twijfelen of we niet naar El Cuartito toe gingen, aangezien daar een feest was. Maar we zouden zaterdag vulkaan Santa Maria gaan beklimmen en ze hadden ons er al op voorbereid dat dit nog wel heftig zou worden. Ben benieuwd..

Zaterdag 04:00 mijn wekker gaat. Veel te vroeg… Ontbijten en we zouden thuis opgehaald worden door David, onze gids, om naar de vulkaan van Xela te gaan. Het was ongeveer een kwartier rijden en we begonnen rond half 6 aan onze tocht naar boven. David zei dat het ongeveer 3 uur zou gaan duren en dat het eerste deel makkelijk was en dat het steeds moeilijker zou worden. We begonnen aan het eerste deel en zoals gewoonlijk voelde ik mijn kuiten al heerlijk gespannen worden. Ik moest nog 2,5 uur. Ik dacht echt dat ik kramp zou gaan krijgen, maar gelukkig niet gehad. David vertelde dat hij deze vulkaan een keer, wel toen hij nog jong was, in 1 uur heeft beklommen. ONGELOFELIJK!!!! Hoe kan dat? Dan moet je gewoon rennend de vulkaan op. Bizar. Het eerste deel ging ons wel redelijk goed af en de zon kwam al een beetje op. Het was wel erg bewolkt, dus we konden niet echt een zonsopgang zien. We begonnen wel al snel te zweten, het was erg warm. Na een uur werd de vulkaan steiler en hielden we om het kwartier 2 min pauze. Het was erg heftig en Mandy begon een paar keer te schelden haha. Maar we gingen door!! Het was zwaar, maar het uitzicht was zo mooi. Op een gegeven moment waren we boven de wolken. Dat was voor mij een moment dat ik echt dat van wauw, we staan gewoon boven de wolken en we zijn gewoon een vulkaan aan het beklimmen! De vulkaan had heel veel bomen. Je denkt (naja ik dacht) dat een vulkaan gewoon een zwarte berg was met niets, maar dat is dus niet het geval. Uiteindelijk voelden we dat we er bijna waren, maar David zei telkens, nog een uur. De grappenmaker. Tijdens de trip hebben we trouwens echt mega hard gelachen. Hele tijd de slappe lach, we weten niet of dit door de hoogte kwam. Maar laten we het maar daar op houden. Echt hilarisch. (Maar goed je had er bij moeten zijn, hehe.) Na 3,5 dan toch echt de top gehaald! Wauw, we made it. Fantastisch. We waren dus rond 9 uur boven. Het was warm, maar er waren ook veel wolken. En wow. Wat stond daar nou???? Een koeeeee??? Dit kan niet waar zijn! Mandy heeft even een selfie (naja misschien wel meerdere) genomen met de koe. We stonden dan op 3772 meter hoogte. Ik voelde niet echt iets van het verschil, bijvoorbeeld hoogteziekte oid. We hebben daar foto’s gemaakt en rustig aan gedaan. Heerlijk. Je voelt je echt even alive en weg van iedereen. Het uitzicht op Xela en op de andere bergen, wat een rust. De wolken kwamen ook gewoon over ons heen! Echt heel cool. Ik typ nu wel hoe het is en voelde, maar ik denk niet dat je het eigenlijk goed kan beschrijven. Er staan wel wat foto’s op Facebook. Helaas konden we de actieve vulkaan Santiaguito niet zien door de wolken. Maar we zagen wel soms een uitbarsting (gewoon wolken hoor). Er zijn blijkbaar elke dag zo’n 17/20 uitbarstingen van de Santiaguito. Na een tijdje boven te zijn geweest, gingen we weer naar beneden. Dit zou veel sneller zijn, maar alsnog deden we hier 2,5 uur over. De terugweg was nog best lastig. Mandy bracht telkens een paar leuke kreten uit van Ieeeeehh, Woeehhh, Aaaah. Dit was niet echt haar ding. Maar gelukkig zijn we heel beneden aangekomen en gingen we weer terug naar Xela. We werden afgezet bij Kasa Kamelot. Daar merkten we pas hoe moe we eigenlijk waren! Onze voeten waren helemaal zwart. Even Facetimen met mami en papi en daarna heerlijk een warme douche. Hier waren we echt aan toe! Ook wat gegeten en daarna niet veel gedaan. Even aan de overkant van de straat met Mandy een steak gegeten en daarna alweer gauw gaan slapen, aangezien we zondag weer om 4 uur op moesten staan om naar het strand te gaan. Die man van het restaurant kon trouwens echt niet multitasken. 4000 keer (naja misschien iets minder) hetzelfde vragen.

Helaas hebben we echt mega slecht geslapen, aangezien Hans hier een feestje gaf voor wat vrienden. Ik slaap naast de keuken, dus ik heb echt amper geslapen. Wekker om 4 uur en vanaf parque centraal met een bus naar Playa Tilapita. We waren in totaal met z’n 11-en. De rest waren allemaal Guatemalteken. De bustrip duurde 3 uur en ook hier natuurlijk niet geslapen. We kwamen daar aan en het was super lekker weer. We stapten uit en moesten met een bootje (zo’n heerlijk gekleurd bootje) naar het strand. Vet leuk! Ook heerlijk om even op het water te zijn. Onderweg zagen we varkens!! Ja echt, varkens!! In het water zwemmende en langs de kant staan. Echt een te raar gezicht haha. Het zou een zwart strand zijn, dus ik verwachtte echt een pik zwart strand. Maar dit was niet het geval. Bij de zee was het wel best zwart, maar voor de rest was het een normaal strand. Ook is Playa Tilapita echt een schildpaddenstrand, helaas was het niet de tijd voor de schildpadden, dus geen 1 gezien. Mandy, Maaike en ik meteen onze handdoek op het strand gelegd en meteen gaan zwemmen. We waren in de Pacific!! Echt heerlijk om te zwemmen in de zee. De hele ochtend heerlijk gelegen op het strand. Het was niet super warm, aangezien er een windje stond en het een beetje bewolkt was, maar dat is hier super gevaarlijk. Je moet je echt insmeren, aangezien je zo dicht bij de evenaar bent. Rond half 1 gingen we lunchen met iedereen. Wij hadden vis met ajo (knoflook), heerlijk. Daarna weer op het strand gelegen en in de zee gezwommen. Er was niemand op het strand. Heerlijk privé strand, we misten alleen nog onze cocktail. Dit was wel jammer dat ze geen cocktails hadden. Wij wilden wat drinken, maar ze hadden alleen maar bier of een liter fles cola. Naja, Pepsi. Wel degelijk een verschil. De golfen waren in de middag super hoog, aangezien het heel hard waaide! Wow. Rond 4 uur even douchen, chillen in de hamaca (hangmat) en daarna weer terug in de bus naar huis. Wel spannende tocht terug, omdat het donker werd en er vrachtwagens op de weg waren die langzaam reden. Die moesten we dus inhalen met tegenlichters. Je kan je wel voorstellen hoe dit er uit ziet en voelt. Mensen gaan ook gewoon de hele rij auto’s inhalen. Niet als ze de eerste zijn achter de vrachtwagen, maar de 8^ste. Gewoon de hele rij inhalen!! Niet normaal. Net aan halen ze het dan, wat een lef. Ook bizar hoeveel drempels er waren onderweg. Echt irritant. Die leggen de mensen zelf aan, dit hoeft niet eens van de gemeente! Als ze al die drempels niet hadden, dan denk ik echt dat dat een uur scheelt. In de avond hadden we super erg honger. Even een andere broek aan en spullen thuis gelegd en nog even bij El sabor de India eten. Net als een week geleden en het wat weer lekker. Ik had wel even een dip, was super moe! De limonade hier is trouwens ook echt vet lekker en veel! Voor die dorstlustige types als Mandy en ik is dit geweldig. In de avond heerlijk gedoucht en nog Gossip Girl gekeken. Mandy heeft dit dus nog nooit gezien, dus we zijn hier aan begonnen. Want dit kan natuurlijk niet dat je dit nog niet hebt gezien. Zeker niet als je Mandy heet, want dit is echt een serie voor haar!

Een geweldig weekend dus. Gezellig, druk, zwaar, relaxed, voldaan en met een kleur op onze kop op naar maandag.

Weer werken… Dat is dan wel jammer na zo’n weekend. Maar gelukkig kunnen we aan onze ‘eigen’ trip werken dus dat is wel leuk. Ook nog even bij een aantal Spaanse scholen gepromoot voor aankomend weekend. Dan gaan we naar Lago Atitlan. Vanavond waarschijnlijk naar de sportschool en broccolisoep maken en ik gok ook nog een Gossip Girl kijken. (Oke het wordt geen sportschool en ook geen broccolisoep, dit verschuiven we even naar morgen)

Dit was het weer voor nu. Was alweer een tijdje geleden, maar hopelijk was het de moeite waard! Er staan ook nog wat foto’s op Facebook! Helaas kan ik er geen filmpjes opzetten.

Hoe is het in Nederland?

Hasta la proxima!

Besos,

Rossi

La primera semana

Eerste weekje zit er op. Missen jullie me al?

Laten we beginnen met zondag. Ik ging slapenom 7 uurlokale tijd en werd midden in de nacht wakker, rond 3 uur. Hallo jetlag.(Hee Ros)

Maandagochtendrustig aan gedaan. Rustig wakker geworden (oh nee was al wakker) en ontbeten. Ik zou pasom 3 uurbeginnen met werken. In de ochtend ging ik met Josan Xela een beetje ontdekken. Ze gaf me een rondleiding. Eerst gingen we naar een markt, die is elke dag open tot 5 uur. Josan liet me zien waar ik het beste fruit, groente en vlees kon kopen. Ze werd begroet door alle traditionele Guatemalteekse vrouwen en ze stelde mij ook voor. Josan vertelde dat als je groenten gaat koken dat je een paar druppels hygiënisch / desinfecterend spulletje door de pan moet doen, gewoon voor de zekerheid. Klinkt spannend. Daarna rondje gedaan bij het park en naar de supermarkt gegaan om geld (Quetzals) te pinnen. Een heel pakketje krijg je, super onhandig. Daarna geprobeerd om een sim kaart te kopen voor m'n oude mobieltje met een lokaal nummer. Helaas was de man in kwestie er niet. No tiene horario. Heerlijk leventje voor deze man. Josan vertelde me dat er ook een grote begraafplaats hier in Xela. Het lijkt een beetje op de begraafplaats van Evita met al die familiegraven. Ik ben er nog niet geweest, maar het deed me hier aan denken, hoe Josan het beschreef. Daarna even langs werk gegaan en kennis gemaakt met Evelien en Isabelle. Er is vooraan een winkeltje met allemaal spullen (denk aan: schriften, schoenen, teenslippers, pennen etc.) en daar achter zijn twee computers. Ook heb je een kamer voor bijvoorbeeld vergaderingen of films (want er is een beamer en televisie). Hier wordt vaak rond 3 uur een film of een documentaire over Guatemala afgespeeld. Dit kost 200 Quetzal en dan krijg je ook een koffie erbij. Dit komt neerop zo'n 2€. Verder is er ook een keukentje waar je bijvoorbeeld ook lunch kan maken of iets kan koken. En er is natuurlijk een toilet aanwezig. Altijd handig. Na het bezoek aan het werk gingen we weer terug en liet Josan me een gezellige binnenplaats zien met allemaal restaurantjes. Bar Tecun is daar een van en die schijnt in de avonden erg gezellig te zijn. Josan verzekerde me dat ik hier wel vaak zou komen. Ben benieuwd. Ook liet ze me een restaurant zien waar je naar boven kon lopen en op het balkon kon zitten met het uitzicht over het park centraal. Daar heb ik geluncht. Ik had maar meteen tegen het vrouwtje gezegd dat ik hier 3 maanden verblijf, waarop ze zei dat ik hier dan nog vaak ging langskomen. Hasta luego! Even terug naar huis en toen weer naar werk. Leuke route gelopen wel, maar ik was er. Hier heb ik het andere Nederlandse meisje ontmoet die ook stage loopt, Maaike. Zij doet het werk voor de vrijwilligers die in juni komen. Die middag heb ik de website doorgelezen om even in te komen en om alle plaatsen met de excursies een beetje te leren kennen. Aan het eind van de middag zei Josan dat ik ook wel de telefoon mocht opnemen als er iemand zou bellen, aangezien ik vloeiend Spaans praat. Oke, bedankt voor deze taak, best spannend! Haha. Gelukkig spreken de mensen hier veel langzamer dus dat is allemaal goed te verstaan. Rond 6 uur was ik klaar en weer terug naar huis gegaan. Ik sliep rond 8 uur. Jetlag nog niet helemaal weg.

Weer midden in de nacht wakker. Rond half 8 maar gaan ontbijten, honger! Ik vroeg aan Josan of ikom 9 uural moest gaan werken, maar de hele week begin ik pas om 3 uur. Zodat ik nog kan wennen en acclimatiseren. Na het ontbijt heeeeeeerlijk op het dakterras in de zon gezeten met een tijdschriftje. De leven. Rond 12 uur ging ik de stad in op zoek naar een textiel winkeltje waar Josan het over had. Ze maken daar hun eigen shawls en dat kan je zelf ook doen. Helaas niet gevonden. Dus ben ik maar even in het park gaan zitten en de mensen gaan bekijken. Alhoewel, niet alleen de mensen. Ik dacht dat er in Amsterdam veel duiven waren. Moet je eens hier komen. Niet normaal. Dus ik de duiven en mensen bekijken. Kinderen gaan hier in uniform naar school en veel vrouwen lopen in van die typerende Guatemalteekse kleding. Mooi om te zien wel. Ook waren er schoenenpoetsers. Lekker onder een parasolletje een krantje lezen terwijl je schoenen worden gepoetst. Voor de bank stond een grote rij, want er ging een gerucht dat de bank failliet zou zijn. Gelukkig is dit (nog) niet het geval. Ik was heerlijk rustig iedereen een beetje aan het bekijken, staat er opeens een oud vrouwtje voor m'n neus. Ik, (een beetje) asociaal wel, meteen naar m'n tas grijpen. Die vrouw brabbelt wat in het Spaans, ze had echt wat beter moet articuleren, want ik verstond er niks van. Maar als ik er toch wat van had verstaan, dan had ik alsnog gedaan alsof ik het niet begreep en geen Spaans spreek. Net als nu, ik keek haar aan (nog steeds hand op m'n tas, waar ze ook naar keek) en ik knikte maar nee. Uiteindelijk ging ze gelukkig weg. Ook kwamen er later nog wat kinderen naar me toe om spullen te verkopen, zoals bellenblaas. Sorry, daar ben ik iets te oud voor nu. Om kwart voor 1 begon Bayern Barca wat ik toch echt wel wilde volgen, dus je raadt het al, op naar Bar Tecun. Beetje awkward wel, want die obers keken me echt aan alsof ze nog nooit zoiets hebben gezien. Ja, er bestaan dus wel mensen met blond haar en blauwe ogen. Maar goed, ik daar zitten en heerlijk broodje besteld en wat te drinken. In totaal 5 euro betaald. Onmogelijk zou je denken. Ik had de kaart uitgebreid bekeken en bijvoorbeeld een Gin Tonic is hier 3€!!! Wauw. Ben benieuwd. Haha. Hup hup Barca daar gaan we. Er komt een Duitse jongen een tafel naast me zitten, Alex. Hij was voor Bayern. Helaas voor hem. Hij ging ergens rond de rust weg. Later kwam ik een andere jongen tegen, hij was toevallig gister bij La casa de los tiempos. Hij kwam naast me zitten en hij komt uit Brazilië. Hij is al 8 maanden aan het reizen door Zuid- en Midden-Amerika! Hij heeft nog twee maanden te gaan. We praatten heel veel, echt een super gezellige en aardige jongen. Over van alles en nog wat gehad, bijvoorbeeld over de schoolsystemen, wat in Brazilië ook niet helemaal lekker gaat. Bizar eigenlijk. Helaas verblijft hij niet heel lang in Xela, want hij wil snel door naar zijn familie in Mexico. Morgen gaat hij naar Vulkaan Santa Maria. Ook heeft hij al andere vulkanen bezocht, hij liet namelijk wat foto’s aan mij zien en wauw ben echt benieuwd hoe die vulkanen zullen zijn…! Na de wedstrijd ging ik naar werk en daar tot 6 uur weer gezeten. Ohja, tussendoor ging ik met Evelien een sim kaart kopen voor m'n oude mobieltje. We hebben dus een geheugenkaart gekocht, maar die had ik al. Ik had een lokaal nummer nodig. Maar die sim kaart deed het niet dus ik moest eerst m'n mobiel opladen. Ik ben dus m'n oplader in Nederland vergeten. Dus ik heb dat mobieltje voor niks meegenomen en ook die geheugenkaart voor niks gekocht, haha lekker handig Ros. Ik zei tegen Josan dat ik nu inmiddels wel ben gewend aan het Guatemalteeks leven!! Dus morgen maar een mobiel hier kopen met sim kaart. 160 Quetzal dus zo'n 16€ is alsnog primaa te doen.

In de avond sliep ik weerom 8 uur. Ik kon het echt niet volhouden. Ik sliep tot 6 uur 's ochtends en had, net als die nacht ervoor, echt hele rare dromen!! Weer ontbeten en nu weer lekker op het dakterras in de zon! Heerlijk. Gisteren trouwens al een klein beetje verbrand. Straks ga ik denk even naar de markt om boodschappen te doen en daarna maar weer voetbal kijken, Real Juve.Om 3 uurweer werken. Deze week nog rustig aan en dan komt aan het eind van volgende week Mandy de rust verstoren.
Donderdag niet veel gedaan. Ik kwam Joni, een Nederlands meisje tegen (die kwam eerder kijken bij Kasa Kamelot) en ze ging koffie drinken bij El cuartito met twee Amerikanen. Ik ging en mocht gezellig mee. El cuartito is een bar met een klein binnenplaatsje buiten dus daar kan je heerlijk en super gezellig zitten. Ze hebben ook lekkere dingen en het is natuurlijk, zoals overal, goedkoop. We hebben daar koffie gedronken en Joni komt volgende week terug voor een maand hier in Xela. Dus dat is ook wel gezellig. Het wordt nog een drukke Nederlandse bedoeling hier. In de middag ging ik weer werken en in de avond niet heel veel meer gedaan.
Vrijdagochtend heb ik echt niks uitgevoerd. Ik was niet zo lekker, beetje duizelig. Dus in de middag nog even geslapen en daarna gewerkt. Ik had zoveel buikpijn, want ik had heel erg honger. Dus ik ging tijdens werk even bij El cuartito wat eten. Ik kon namelijk echt niet meer, daar echt de ziekste (lees: chillste) crêpe gegeten! Wauw, daarna ging het gelukkig wat beter. In de avond even ergens taco’s gegeten voor 2€ en toen thuis een film gekeken. Maaike vroeg nog of ik mee uit ging, maar ik voelde me nog niet optimaal. En zowaar ging ik pas om 23 uur slapen! Nieuw record. Helaas werd ik wel weer om 5 uur wakker.
Zaterdagochtend heb ik lekker niks gedaan, rustig uitgeslapen en gedoucht, tja dat moet ook gebeuren. Daarna kwam Maaike aankloppen, want ze is nu ook naar Kasa Kamelot verhuisd. We zijn naar de grote supermarkt gegaan, die was iets verder lopen +/- 10 (voor de Guatemalteken ongeveer +/- 20). Het leek daar wel de Kalverstraat van Xela, zo druk met super veel kraampjes met allerlei spullen. Ook een taartenwinkel (handig voor mijn verjaardag). We hebben denk ik een uur rondgelopen in de supermarkt om even alles te ontdekken en we gaan vanavond noodles eten. Daarnaast zijn we ook nog naar de markt gegaan en we hebben ontbeten bij een koffietentje bij ons op de hoek. Echt een heerlijke cappuccino en Maaike had een Piña Colada smoothie, nom nom nom. Vanavond gaan we wel uit. Naar een soort discotheek, maar het is niet heel groot. Begint om 10 uur en eindigt rond half 1 / 1 uur. De reden waarom zal ik maar niet vertellen… Oke oke, nu heb ik jullie nieuwsgierig gemaakt. Ik vertel het wel. De clubs sluiten zo vroeg, aangezien er anders te veel alcohol in het spel zou komen en er mensen hun geweer zullen trekken. Verder is alles rustig hier. Er schijnt in de stad dit weekend een soort feest te zijn. Sommige wegens zijn al afgesloten en er is een podium met allemaal stoeltjes (zitplaatsen). Ben benieuwd wat daar komt. Vast wel weer een panfluit. Zaterdagmiddag zijn we nog een biertje gaan drinken op een balkon. Terwijl er in de stad een hele grote demonstratie aan de gang was. Er waren echt mega veel mensen bij het Park Centraal, bizar. Allemaal liederen zingen, schreeuwen en weet ik veel wat allemaal. Maar het was allemaal goed, tranquilo verlopen. Misschien zal ik binnenkort even een paar foto’s plaatsen om een idee te krijgen. (Shuttle, demonstraties en de crêpe). Zaterdagavond zijn we na het eten naar een feestje in een hostel gegaan. Er waren veel internationale mensen, vooral veel uit Amerika. We hebben daar een beetje gepraat, gechilld en wat gedronken. De jarige job moest natuurlijk in traditiegetrouw de piñata kapot slaan, zodat er snoep uitvalt. Dit was erg grappig om te zien (ben nu ook erg benieuwd naar mijn verjaardag!). Daarna niet meer naar de disco Pull and Bear geweest, maar naar Bar Tecun. 1 liter bier is ongeveer 3€, dus daar hebben we een paar van gedronken en zelfs gekregen van deze aardige, maar handtastelijke man… Hij ging maar niet weg! Gelukkig kwam hij dus met drie 1-liter flessen bier aan, dus dat was wel weer winning. Rond half 2 waren we thuis en toen lekker geslapen. Heel bizar dat ik dan net naar bed ga en jullie in Nederland wakker worden. Buenas noches voor mij en buenos dias voor jullie! Ik heb zowaar tot half 9 geslapen, maar ik ging ook wel weer later naar bed.
Zondagochtend rond 11 uur hebben we Barca gekeken. Er waren zoveel sportzenders op tv, dus we dachten dat moet goed komen. Alles werd uitgezonden, zelfs een doelpunt van AZ, behalve Barcelona. Real werd zelfs uitgezonden. Dus wij alsnog de stad in gegaan om daar te gaan kijken, maar er was nergens Barca te zien. En dat terwijl de Guatemalteken hier wel voor Barca zijn. Dus toen thuis op de tv Real gekeken en via de laptop Barcelona kampioen zien worden, Ole!! We hadden hele chille bananen pancakes gebakken als lunch, echt goddelijk. Een echte chef verklapt haar geheimen niet, dus helaas. Trouwens, in het verhaal zijn wij, Maaike en ik. Verder vroeg een Amerikaanse jongen, Dave, wat we verder gingen doen op deze mooie dag. Niet zoveel. Hij stelde voor om te gaan bowlen. Tja, waarom niet?! Dus zijn wij in de shuttle bus naar de bowlingbaan gegaan. 15cent zowaar. Hilarisch wel, er staat een mannetje in het busje, naja bijna buiten het busje, mensen binnen te halen. Op een gegeven moment zaten we met z’n 23en in het busje, terwijl er eigenlijk (zit)plek voor +/-14 personen (inclusief chauffeur) was. Echt bizar, ongelofelijk om mee te maken. Ook zegt dat mannetje 10 keer dezelfde bestemming. Dus bijvoorbeeld: Amsterdam centraal, Amsterdam centraal, Amsterdam centraal, Amsterdam centraal? Als je het gewoon 1 keer zegt, dan weten ze ook wel dat je naar Amsterdam centraal gaat hoor. Net als: Taxi? Taxi? Als ik een taxi wil, dan kom ik zelf wel op je af. Maar dat is waarschijnlijk een cultuur verschilletje. Wij (dit keer Dave, Maaike en ik) stapten uit de shuttle en liepen langs de goedkoopste markt van Xela (7 avocado’s voor 70 cent), langs de Zoo, naar de bowlingbaan. We wilden nog de Zoo even in, aangezien de Zoo gratis is. Maar de Zoo ging dicht om 16:00 en het was 16:05. Helaas. Dus door naar de bowlingbaan en daarna weer naar huis (geen details nodig voor het bowlen…). Weer in de shuttle naar huis en we hadden bijna een aanrijding. We reden naast zo’n heerlijk typische gele schoolbus en we reden allebei keihard. Maar als je met zo’n klein gammel busje naast zo’n schoolbus rijdt dan denk je toch even, ik hou in en laat hem voor. Maar nee… Gewoon heerlijk naast elkaar rijden en er was echt 10cm (geen idee hoeveel dat is, maar het was echt heel miniem) tussen. Dat was al spannend. Maar opeens komt die schoolbus even naar rechts en was er 5cm verschil!!! Wauw, echt schrikken, chauffeur toeteren en uiteindelijk toch maar remmen… Wat denk je dan echt als chauffeur? Maar goed, uiteindelijk veilig en wel aangekomen in Xela. Even chillen en daarna gingen we uiteten bij El sabor de la India. Echt een aanrader, heerlijk! (Voor het geval mensen, na deze verhalen, ooit nog naar Xela willen / durven gaan). Ik was daarna vet moe, dus ik sliep rond 8 uur alweer. Heerlijk ritme heb ik wel.
Maandagochtend, nog maar 12 weken te gaan. Zo erg is het niet hoor, dat ik nu al aftel. Gewoon even een feitje. Nu begint de eerste ‘echte’ werkweek. Van 9 tot 1 en van 2 tot 5 werken. Maaike en ik kwamen precies om 9 uur op het werk aan. Er was nog niemand. Josan en Hans hadden een bruiloft dus die komen woensdag pas weer terug. 5 minuten later komt Evelien er aan. Ze maakt alle (5?!) sloten open. Maar we krijgen de deur niet open. Alles geprobeerd, er tegen aan gebeukt en weet ik veel wat allemaal. De deur ging gewoon niet open!! Dit duurde ongeveer een uur, ik nog proberen olijfolie te halen voor de sleutels, maar het mocht allemaal niet baten. Terug naar Kasa Kamelot en daar ging Evelien Hans en een man bellen die de deur kon openbreken. Rond kwart over 11 was de deur eindelijk opengemaakt met boren en dergelijke. We konden werken. Rond 1 uur naar huis, even geluncht en weer terug naar werk. Ik zat rustig te werken en opeens begint alles te trillen. Ik schrok, maar ik dacht dat iemand aan het boren was, de buren ofzo. Evelien rent en zegt kom naar buiten, kom naar buiten! Ik nog een beetje haar vaag aanstaren, maar uiteindelijk liep ik mee naar buiten en toen kwam het besef. Wow, dit is een aardbeving! Het duurde niet heel lang, was ongeveer 10 seconden in de ruimte waar ik was, maar wel heftige bewegingen. De aardbeving kwam vanuit de kust en via de achterkant van La casa de los tiempos, waar Evelien was, naar voren. Het duurde in La casa de los tiempos totaal ongeveer 1 minuut. Aardbevingen gebeuren hier wel vaker, doordat er veel bergen zijn. Blijkbaar was er vrijdag ook nog een aardbeving geweest, maar die voelde je bijna niet. Later besefte ik pas dat deze aardbeving best heftig was. Echt raar om mee te maken. In de middag op werk ook met Evelien een heel gesprek gehad over de cultuur in Guatemala. Echt best wel heftige dingen gehoord, dat er bijvoorbeeld op het platteland kinderen van 15 jaar al trouwen, omdat het moet. Maar ook dat ouders bijvoorbeeld hun kind weggeven aan een ander gezin in ruil voor meer terrein / land. Over van alles gehad, best wel bizar dat sommige dingen nog zo heftig zijn hier. Naja heftig klinkt misschien ook zo zwaar, maar met een ouderwetse beredenering of niet geïnternationaliseerd. Bijvoorbeeld de verhouding tussen man of vrouw en dat mannen heel veel vreemd gaan en vaak ook nog andere vriendinnen hebben. Ook de corruptie is echt erg in dit land. Best interessant om over deze onderwerpen met lokale mensen over te hebben. Evelien (19) is daarentegen wel meer open-minded. Ze studeert en werkt nu dus in La casa de los tiempos en respecteert veel en heeft een goede kijk op bepaalde dingen. Verder hebben we nog muziek geluisterd. Zij (Evelien en Isabelle) hebben Spaanse muziek aan mij laten horen, de echte Guatemalteekse muziek en ik heb ze wat Nederlandse muziek laten horen. Ze houden van Electronic, ze kennen dus ook Tiësto, Armin van Buuren en Martin Garrix. Ik heb ze ook nog de jeugd van tegenwoordig laten luisteren en dat vonden ze geweldig! Echt grappig. Na werken gingen Maaike en ik AVG’tje eten. Aardappels, vlees en bloemkool. En dat laatste was geen succes. Het hygiënische spul van Josan hadden ze niet meer in de supermarkt, wat vandaag wel handig was geweest. Want toen we de bloemkool in stukjes gingen snijden zagen we groene dingen bewegen. OMG! OMG! Larven… Te heftig. Ik zei dat ik dat echt niet meer ging eten. Maaike gooide alleen de roosjes weg waar de larven zaten. Maar ja, waar er 1 zit, zitten er meerdere. Maaike wilde de rest nog wel eten en ik dacht: Oke Ros, niet zo’n mietje zijn, ze heeft alles schoongemaakt dus het is nu goed. Gewoon eten. Uiteindelijk zaten er op de overige ook nog groene larven en zei ik: Oke nu ga ik het echt niet meer eten en jij mag het ook niet meer eten van mij! Bloemkool weer weggegooid en maar gegrilde courgette gemaakt (hadden we nog over). Beetje eng idee om nu nog dingen (bij dezelfde vrouw) op de markt te kopen…?! Deze maandagavond niet veel gedaan, behalve dit verhaal verder afgeschreven.

Het is een heel lang verhaal geworden, ik hoop dat jullie het hebben vol gehouden! Hopelijk voor jullie worden de verhalen steeds korter, aan het begin vertel je nog uitgebreid in details, maar dat wordt denk ik ook wel minder. De eerste week zit er op en ik ben benieuwd wat er allemaal (deze week) nog komen gaat.

Kleine toekomstige greep naar aankomende week:

Morgen: Hopelijk gaat de deur nu wel open
Woensdagavond: Salsalessen met Evelien
Donderdag: (mentaal) Voorbereiden op de komst van m’n Guattie Mattie
Vrijdag: MANDY KOMT!!!!! YEAAHH
Zaterdag: Weekend, uiteten en chillen met Mandy
Zondag: Hopelijk geen aanrijdingen en larven meer

¡Besos y hasta la proxima!

P.S. Hoe is het in Nederland? Houden jullie ook een dagboek voor me bij?