Daar ben ik weer. Het is nu dinsdag en ik moet mijn verhaal nog schrijven van vorige week dinsdag. Ik hoop dat ik nog weet wat ik allemaal gedaan heb (waarschijnlijk niet veel)

Dinsdag 19 mei heb ik zoals gewoonlijk gewerkt. Ja, dit is dan nu toch echt het echte leven. Maar eerst op naar de wasserette. Ik had een redelijk grote plastic zak (van Van Wely jaja toe maar, wat een detail he) met allemaal vieze kleren er in. Dit kostte Q.15. Wat zo neer komt op zo’n 1,50€. Perfect. We konden het om 12 uur weer ophalen. In de middag zijn we gaan lunchen bij La Canela. We kregen roze limonade, daar had ik echt zin in! Lekker iets fris. Dus ik neem een slokje, JAK! Het was helemaal niet fris, het smaakte heel erg naar kaneel. (Duh, La Canela, hoe kon het ook anders). Maar telkens dacht ik, ik neem een lekker fris slokje, maar die kaneelsmaak bleef telkens hangen. Niet lekker helaas. We kregen wel een prima soep (eigenlijk gewoon bouillon met wat vermicelli en spinazie) niet heel boeiend, maar wel lekker. Daarna had ik soort van twee schnitzels (klein) met saus erover heen. Dit smaakte echt naar grote kip nugget met barbecue saus. Ook wel prima en daarnaast gebakken banaan (nom nom) en rijst met frijoles en tortilla. Dit kostte Q.20 dus 2€, bizar!! In de avond wilden we (Maaike en ik) lekker pasta Bolo maken. Eerst moest ik haar uitleggen dat Bolo gewoon Bolognese is. Eenmaal thuis, met alle ingrediënten, gingen we even chillen. We zeiden een paar uur later tegen elkaar dat we echt super moe waren en echt geen zin hadden om te koken. Dus uiteindelijk gingen we pizza halen (nee dus, want dat was dicht) dus uiteindelijk maar Mac Donalds gehaald. Dit is misschien wel het duurste restaurant van Xela. Maar goed, het regende en toen eenmaal thuis hebben we Finding Nemo gekeken.

Woensdag was ik weer werken, volgens mij niet heel veel bijzonders gebeurd en in de avond jaja, pasta Bolo gemaakt volgens moeders recept. Nom nom, heerlijk! In de avond gingen we naar La Parranda, hier worden salsa lessen gegeven. Het is gratis. (Leuke bijkomstigheid) De eerste keer maar even gekeken en misschien aankomende week (morgen dus) maar meedansen! Het was echt super leuk en gezellig. Toeristen en Guatemalteken bij elkaar. Muziek is gewoon een beetje popmuziek met een salsa deuntje erover heen. Daarna is het gewoon muziek en gaat iedereen een beetje dansen. We kwamen Jessica, (Engels / Mexicaans) meisje uit Kasa Kamelot tegen, super aardig en gezellig!

Donderdag weer naar stage gegaan en tijdens de pauze (van 1 tot 2) wilden we ergens gaan lunchen. We liepen ergens heen, maar was eigenlijk niet zo leuk. Dus kwamen we om kwart over 1 bij El Cuartito uit. Hier hebben we de lekkerste nacho’s ooit besteld en een groot broodje er bij. Dit duurde niet heel lang, maar we konden het in ieder geval niet binnen een half uur / 3 kwartier op krijgen. Dus we waren rond 10 over 2 op werk, maar Evelin en Isabel vonden dat niet erg. Daar zijn ze hier heel makkelijk in. In de avond hebben we nog een paar bananen pancakes gemaakt, want we zaten nog best vol van de lunch. Daarna gingen we heerlijk op het dakterras zitten met wat biertjes en hebben we Yathzee gedaan. Ik wil in Amsterdam ook een dakterras!!

Vrijdag was Josan weer terug op werk, wat toch ook wel fijn was. Aangezien je daarna weer echt verder kon met werk en weer nieuwe opdrachten kreeg. Daarna rond 5 uur weer naar huis en wachten op Mandy. Ze was er rond 6 uur en wat heerlijk om haar koppie te zien!! En volgens mij vond ze dat andersom ook. Na een nacht alleen in het hostel te hebben geslapen en toch nog wat spanning en stress van hoe de reis zou zijn, was ze erg blij om aan te komen in Xela. In de avond gingen we naar Bajo La Luna, waar je heerlijke burgers kan eten. Dit hebben we dus ook gedaan. Mandy was helemaal niet moe, ze had 3, jawel 3!! Lege stoelen naast zich, dus ze heeft de hele vlucht zowat languit geslapen. Dus gingen we naar Pasaje Enrique, daar gingen we wat drinken. Een cocktail, naja eigenlijk twee (oepsie). Na de cocktail nog even naar Pool and Beer. De vorige keer had ik dus Pull and Bear geschreven, maar het is dus Pool and Beer. Even dat jullie het weten. Maar het was daar niet zo leuk, heel rustig. Dus Mandy en ik zijn naar huis gegaan. Maaike bleef nog even achter met een leraar van haar.

Zaterdag heb ik geslapen tot half 10! New record!!!! Wiehoe. Ik heb Mandy de stad laten zien. We zijn naar de markt geweest, supermarkt, wat nog meer? Geen idee. Volgens mij zijn we toen bij Kaffeto gaan ontbijten / lunchen. Heerlijke cappuccino hebben ze daar! Echt heerlijk. Maar dan ook echt heerlijk. Helaas regende het de hele dag. Als Mandy komt… Dan gaat het regenen. We wilden in de avond sushi gaan eten, maar het regende zo mega hard!!! Echt niet normaal.

In de avond wilden we dus sushi gaan eten maar dat ging niet door omdat het zo hard regende. Gelukkig hadden we veel inkopen gedaan in de supermarkt, zodat we nog wat toastjes en noodles konden eten.

Toen was het alweer zondag. Overdag wat hebben we gedaan? Geen idee meer. Ohja!!! Haha toch wel. We gingen naar de grote supermarkt dat was weer met zo'n heerlijk busje naar zona 3. De Zoo was dit keer wel open dus gingen we even een kijkje daar nemen. Voor Q.20. (Dus 2€) Nou wat een leuke zoo. Not. Mensen komen daar gewoon om te chillen en er zitten wat beesten in de kooi. Een Jaguar, lag te slapen. Leeuw lag te slapen. Paar wolven, nog wat vogels, uilen, apen en papegaaien die een kabaal maakten. Naja in ieder geval gezien en toen maar door naar de supermarkt. Douchegel is 8€!!! Wow, echt bizar. We konden het al nergens vinden. Ze hadden het hier wel, maar dus 8€! Toch niet normaal. De Nuttela ook eindelijk gevonden, die was 4€... Zo jammer ook weer. Je moet toch prioriteiten stellen. Wij met onze grote boodschappentas weer terug naar Zona 1. Daarna volgens mij niks gedaan, want het regende weer. Jeej joepie… In de avond toch maar naar de sushi. Let’s face the rain. Nou de regen hebben we overleefd, maar de sushi was dus dicht!!! Omg het is ons ook niet gegund he.. Dus zijn we naar de Indiër weer gegaan, heerlijk gegeten! Dit restaurant is wel wat duurder. Maar wel super lekker en veel. Nom.

Maandag stond er weer een werkweek voor de deur. Dit merkte ik ook wel. Tja het werkleven is ook niet niks he. Maar het was wel leuk, want Josan zei dat de vrijwilligers die komen een week vakantie hebben. Dus wij (Mandy en ik) mogen deze week helemaal samenstellen. Daarbij komt ook nog dat we wss zelf ook mee mogen!! Zo cool en dat maakt het zeker ook leuker om aan te werken. De planning is om van Xela naar Rio Dulce te gaan en daarna naar Flores en Tikal (de Mayatempels) en naar Semuc Champey (jungle)! Zo cool he. Daarna zijn Mandy en ik gaan flyeren door de stad. Gelukkig was er veel zon! Eindelijk. Mocht ook wel. Met flyeren kwamen we langs de sportschool, dus hebben we ons meteen ingeschreven.In de avond hebben we kip curry rijst gegeten, best prim. Daarna gewoon naar bed.

Dinsdag weer gewerkt natuurlijk. Surprise surprise. In de avond gingen we naar de sportschool. Het was best druk. Het is heel old school, echt jaren 80 style. Ze hebben helaas geen loopband (dit is niet sarcastisch, want ik vind het echt jammer) maar wel heel veel kracht. Daarnaast hebben ze qua conditioneel alleen fietsen. Super leuk, echt m'n lievelingsbezigheid (dit is wel sarcastisch). Was wel chill dat we waren geweest. Ohja de sportschool is trouwens 12€ per maand, echt een grap hoe goedkoop. Na de sportschool nog een heerlijke fruitsalade gemaakt.

Woensdag werken. Wat heb ik gedaan? Geen idee, volgens mij niet zoveel. In de avond gingen Mandy en ik EINDELIJK!!!! Sushi eten Yeaahh! Was super chill, wel beetje anders, maar wel lekker. Vooral veel limoen en crème fraiche. De ober was ook vet aardig (die kwamen we vrijdag ook nog tegen en hij zei Hee Rosalie en ik dacht omg ik ken jij zo ergens van maar weet even niet meer wat). Daarna gingen we naar La Parranda. Zoals elke woensdag, salsa avond! We waren een beetje later ivm de sushi, dus er waren geen lessen meer. Maar gewone muziek. Zo gezellig en je leert meerdere mensen kennen. Wij drankje bestellen en dansen. Ik ging met een leraar dansen, echt hilarisch. Wel beetje awkward maar ook wel echt leuk. Hij ging weg en toen wilde een andere leraar (hoofd leraar met knotje) ook met me dansen. Kon natuurlijk niet weigeren, ook al zei ik dat ik niet kon dansen. Ik kom nog eens met ritme en danspasjes terug!! Was echt een grappige, gezellige avond. We wilden weg gaan, maar dat kon niet, want Mandy d'r rugzakje was gestolen! Wauw. Tja onze naïviteit kwam niet ten goede. We hadden het rugzakje met onze spijkerjasjes en Man haar fotocamera bij andere tassen gelegd. Maar ja, this is Guatemala.. Haha. Het is maar weer bewezen dat je niet kan vertrouwen op de mensheid. Wel hilarisch, want toen we naar de sushi liepen hadden we het er nog over hoe chill we onze spijkerjasjes vonden en dat het overal wel bij past. Ook dat we het hier veel meer dragen dan in NL en dat we het in NL ook vaker moeten doen. Nou dat kan dus niet meer. Haha. Maar goed van Mandy haar camera is wel echt mega zuur, maar we hebben hier (hopelijk) van geleerd.

Donderdag met wel een beetje brakke kop op werk. Naja zo laat was het niet. 2 uur thuis, maar toch wel aardig wat gedronken. We wilden in de avond naar de sportschool, want we willen proberen twee keer in de week te gaan sporten. Donderdagavond gingen we toch maar niet sporten, geen zin, hihi oeps. Maar dat maken we dit weekend wel weer goed. We gingen even snel met Maaike een pizza eten bij Bar Tecun. Daarna volgens mij alweer naar bed.

Vrijdag weer ontbijten en naar werk. Ik moest Evelin helpen met haar donaties. Dan vullen we zakken met eten voor mensen die dit niet kunnen veroorloven. We moesten 44 zakken frijoles halen, 24 olijfolie, 24 sponsen en schoonmaakmiddel, zeep, 24 zakken rijst en 24 zakken bloem, zoiets. Nou je had ons moeten zien. De supermarktkassa’s zijn super klein hier. Want je moet zeg maar je mandje ergens anders neerzetten om daar je tas in te pakken. Niet zoals in NL aan het einde van de kassa. Dus dat was nogal een gedoe met al die spullen. Ook was er natuurlijk maar 1 kassa open, want er waren (zoals heel vaak, echt mega irritant, ik kom nog eens terug met geduld) te weinig mensen die aan het werk waren. Ook lieten we iedereen voor, aangezien ze allemaal maar 2 spullen wilden kopen. Uiteindelijk hadden we alles in dozen en tassen gedaan en liepen we terug naar werk. We moesten twee keer heen en weer lopen. Evelin kon bijna die doos met frijoles niet houden!! Was nog even spannend, maar werk is dichtbij, dus we hebben het gelukkig gehaald. In de supermarkt is trouwens ook een pinautomaat. Als ze die willen legen, dan staat er een camera en staan er mannen met geweren alles in de gaten te houden. Wel beetje creepy. Wij wisten eerst niet wat het was, dus wij uitgebreid kijken wat ze aan het doen waren en die mannen keken ons zo boos aan. Alsof wij al dat geld zouden stelen. In de avond hadden we een diner in Kasa Kamelot. Zodat de bewoners ons konden leren kennen. Bienvenido a las Holandesas. Evelin was er en nam Isabel mee. Hans, Josan, Olaf (lag te slapen) en Alexia in haar mooie jurkje. Joni kwam gezellig mee eten en Telma en Arie waren er ook. Een Guatemalteeks stel die in Kasa Kamelot wonen. Jessica en het Deense meisje konden niet en een Amerikaanse man had het blijkbaar niet gezien ofzo. In ieder geval had iedereen wat moeten maken en ik had de bananensalade uit Zuid-Afrika gemaakt. Maaike pannenkoeken, Mandy nacho’s, Josan lasagne en er waren ook frijoles met tortillas, typisch Guatemalteeks. Het was erg gezellig. We gingen vroeg naar bed. We zaten wel nog even heel erg te twijfelen of we niet naar El Cuartito toe gingen, aangezien daar een feest was. Maar we zouden zaterdag vulkaan Santa Maria gaan beklimmen en ze hadden ons er al op voorbereid dat dit nog wel heftig zou worden. Ben benieuwd..

Zaterdag 04:00 mijn wekker gaat. Veel te vroeg… Ontbijten en we zouden thuis opgehaald worden door David, onze gids, om naar de vulkaan van Xela te gaan. Het was ongeveer een kwartier rijden en we begonnen rond half 6 aan onze tocht naar boven. David zei dat het ongeveer 3 uur zou gaan duren en dat het eerste deel makkelijk was en dat het steeds moeilijker zou worden. We begonnen aan het eerste deel en zoals gewoonlijk voelde ik mijn kuiten al heerlijk gespannen worden. Ik moest nog 2,5 uur. Ik dacht echt dat ik kramp zou gaan krijgen, maar gelukkig niet gehad. David vertelde dat hij deze vulkaan een keer, wel toen hij nog jong was, in 1 uur heeft beklommen. ONGELOFELIJK!!!! Hoe kan dat? Dan moet je gewoon rennend de vulkaan op. Bizar. Het eerste deel ging ons wel redelijk goed af en de zon kwam al een beetje op. Het was wel erg bewolkt, dus we konden niet echt een zonsopgang zien. We begonnen wel al snel te zweten, het was erg warm. Na een uur werd de vulkaan steiler en hielden we om het kwartier 2 min pauze. Het was erg heftig en Mandy begon een paar keer te schelden haha. Maar we gingen door!! Het was zwaar, maar het uitzicht was zo mooi. Op een gegeven moment waren we boven de wolken. Dat was voor mij een moment dat ik echt dat van wauw, we staan gewoon boven de wolken en we zijn gewoon een vulkaan aan het beklimmen! De vulkaan had heel veel bomen. Je denkt (naja ik dacht) dat een vulkaan gewoon een zwarte berg was met niets, maar dat is dus niet het geval. Uiteindelijk voelden we dat we er bijna waren, maar David zei telkens, nog een uur. De grappenmaker. Tijdens de trip hebben we trouwens echt mega hard gelachen. Hele tijd de slappe lach, we weten niet of dit door de hoogte kwam. Maar laten we het maar daar op houden. Echt hilarisch. (Maar goed je had er bij moeten zijn, hehe.) Na 3,5 dan toch echt de top gehaald! Wauw, we made it. Fantastisch. We waren dus rond 9 uur boven. Het was warm, maar er waren ook veel wolken. En wow. Wat stond daar nou???? Een koeeeee??? Dit kan niet waar zijn! Mandy heeft even een selfie (naja misschien wel meerdere) genomen met de koe. We stonden dan op 3772 meter hoogte. Ik voelde niet echt iets van het verschil, bijvoorbeeld hoogteziekte oid. We hebben daar foto’s gemaakt en rustig aan gedaan. Heerlijk. Je voelt je echt even alive en weg van iedereen. Het uitzicht op Xela en op de andere bergen, wat een rust. De wolken kwamen ook gewoon over ons heen! Echt heel cool. Ik typ nu wel hoe het is en voelde, maar ik denk niet dat je het eigenlijk goed kan beschrijven. Er staan wel wat foto’s op Facebook. Helaas konden we de actieve vulkaan Santiaguito niet zien door de wolken. Maar we zagen wel soms een uitbarsting (gewoon wolken hoor). Er zijn blijkbaar elke dag zo’n 17/20 uitbarstingen van de Santiaguito. Na een tijdje boven te zijn geweest, gingen we weer naar beneden. Dit zou veel sneller zijn, maar alsnog deden we hier 2,5 uur over. De terugweg was nog best lastig. Mandy bracht telkens een paar leuke kreten uit van Ieeeeehh, Woeehhh, Aaaah. Dit was niet echt haar ding. Maar gelukkig zijn we heel beneden aangekomen en gingen we weer terug naar Xela. We werden afgezet bij Kasa Kamelot. Daar merkten we pas hoe moe we eigenlijk waren! Onze voeten waren helemaal zwart. Even Facetimen met mami en papi en daarna heerlijk een warme douche. Hier waren we echt aan toe! Ook wat gegeten en daarna niet veel gedaan. Even aan de overkant van de straat met Mandy een steak gegeten en daarna alweer gauw gaan slapen, aangezien we zondag weer om 4 uur op moesten staan om naar het strand te gaan. Die man van het restaurant kon trouwens echt niet multitasken. 4000 keer (naja misschien iets minder) hetzelfde vragen.

Helaas hebben we echt mega slecht geslapen, aangezien Hans hier een feestje gaf voor wat vrienden. Ik slaap naast de keuken, dus ik heb echt amper geslapen. Wekker om 4 uur en vanaf parque centraal met een bus naar Playa Tilapita. We waren in totaal met z’n 11-en. De rest waren allemaal Guatemalteken. De bustrip duurde 3 uur en ook hier natuurlijk niet geslapen. We kwamen daar aan en het was super lekker weer. We stapten uit en moesten met een bootje (zo’n heerlijk gekleurd bootje) naar het strand. Vet leuk! Ook heerlijk om even op het water te zijn. Onderweg zagen we varkens!! Ja echt, varkens!! In het water zwemmende en langs de kant staan. Echt een te raar gezicht haha. Het zou een zwart strand zijn, dus ik verwachtte echt een pik zwart strand. Maar dit was niet het geval. Bij de zee was het wel best zwart, maar voor de rest was het een normaal strand. Ook is Playa Tilapita echt een schildpaddenstrand, helaas was het niet de tijd voor de schildpadden, dus geen 1 gezien. Mandy, Maaike en ik meteen onze handdoek op het strand gelegd en meteen gaan zwemmen. We waren in de Pacific!! Echt heerlijk om te zwemmen in de zee. De hele ochtend heerlijk gelegen op het strand. Het was niet super warm, aangezien er een windje stond en het een beetje bewolkt was, maar dat is hier super gevaarlijk. Je moet je echt insmeren, aangezien je zo dicht bij de evenaar bent. Rond half 1 gingen we lunchen met iedereen. Wij hadden vis met ajo (knoflook), heerlijk. Daarna weer op het strand gelegen en in de zee gezwommen. Er was niemand op het strand. Heerlijk privé strand, we misten alleen nog onze cocktail. Dit was wel jammer dat ze geen cocktails hadden. Wij wilden wat drinken, maar ze hadden alleen maar bier of een liter fles cola. Naja, Pepsi. Wel degelijk een verschil. De golfen waren in de middag super hoog, aangezien het heel hard waaide! Wow. Rond 4 uur even douchen, chillen in de hamaca (hangmat) en daarna weer terug in de bus naar huis. Wel spannende tocht terug, omdat het donker werd en er vrachtwagens op de weg waren die langzaam reden. Die moesten we dus inhalen met tegenlichters. Je kan je wel voorstellen hoe dit er uit ziet en voelt. Mensen gaan ook gewoon de hele rij auto’s inhalen. Niet als ze de eerste zijn achter de vrachtwagen, maar de 8^ste. Gewoon de hele rij inhalen!! Niet normaal. Net aan halen ze het dan, wat een lef. Ook bizar hoeveel drempels er waren onderweg. Echt irritant. Die leggen de mensen zelf aan, dit hoeft niet eens van de gemeente! Als ze al die drempels niet hadden, dan denk ik echt dat dat een uur scheelt. In de avond hadden we super erg honger. Even een andere broek aan en spullen thuis gelegd en nog even bij El sabor de India eten. Net als een week geleden en het wat weer lekker. Ik had wel even een dip, was super moe! De limonade hier is trouwens ook echt vet lekker en veel! Voor die dorstlustige types als Mandy en ik is dit geweldig. In de avond heerlijk gedoucht en nog Gossip Girl gekeken. Mandy heeft dit dus nog nooit gezien, dus we zijn hier aan begonnen. Want dit kan natuurlijk niet dat je dit nog niet hebt gezien. Zeker niet als je Mandy heet, want dit is echt een serie voor haar!

Een geweldig weekend dus. Gezellig, druk, zwaar, relaxed, voldaan en met een kleur op onze kop op naar maandag.

Weer werken… Dat is dan wel jammer na zo’n weekend. Maar gelukkig kunnen we aan onze ‘eigen’ trip werken dus dat is wel leuk. Ook nog even bij een aantal Spaanse scholen gepromoot voor aankomend weekend. Dan gaan we naar Lago Atitlan. Vanavond waarschijnlijk naar de sportschool en broccolisoep maken en ik gok ook nog een Gossip Girl kijken. (Oke het wordt geen sportschool en ook geen broccolisoep, dit verschuiven we even naar morgen)

Dit was het weer voor nu. Was alweer een tijdje geleden, maar hopelijk was het de moeite waard! Er staan ook nog wat foto’s op Facebook! Helaas kan ik er geen filmpjes opzetten.

Hoe is het in Nederland?

Hasta la proxima!

Besos,

Rossi