Volgens mij was ik bij vorig weekend gebleven. Man en ik zijn naar het strand gegaan. Naar echt het ziekste strandhuis! We hebben dus eigenlijk het hele weekend heerlijk niks gedaan, het was super
mooi weer en we waren de enige is het huis! Verder afgelopen week. Weet niet zo goed wat we gedaan hebben. Maandag had ik erg last van m'n nek, ik dacht verkeerd geslapen. Maardinsdagavondkreeg ik
echt rugpijn, allemaal steken. Mega veel pijn deed het. Ik was echt een beetje bang, want m'n benen tintelden ook. De volgende dag had ik nog steeds pijn met ademen en had ik in de avond een Thaise
massage. Verder was het de afgelopen dagen op werk prima. Veel gedaan om vrijwilligers te trekken uit Amerika.
Donderdag hadden we een bijzondere dag op de planning, want we gingen naar Chiabal. Dit is een lokaal dorpje waar La casa de los tiempos met hun sociale projecten het dorpje helpt. Het is echt
bizar hoe de mensen leven. Je kan het opzich wel een sloppenhuisje noemen. Ze hebben daar kippen, honden en 1 lama. Verder hebben ze eigenlijk niets. Chiabal ligt nog 1000m hoger dan Xela. Het was
zo'n drie uur heen rijden. Wat drama is met mijn ruggetje. Maargoed. Het was echt een bijzondere dag. Wij gingen daarna gewoon naar huis, maar die mensen blijven daar natuurlijk (dat is hun huis en
leven) maar het is gewoon bizar om te denken dat ze daar kunnen leven en van wat? We hadden daar trouwens wel lekkere kippensoep gegeten en natuurlijk tortilla's.
Vrijdag had Evelin nog steeds super veel pijn aan haar buik. Ze had het donderdag al gezegd. We dachten aan een blindedarmontsteking dus ze moest naar het ziekenhuis. Maar de mensen hier gaan bijna
nooit naar het ziekenhuis, want het is veel te duur. Ze hebben ook geen verzekering of iets. Dat is allemaal te duur. Evelin uiteindelijk wel naar een ziekenhuis (gelukkig een privé) anders moet je
weer veel te lang wachten. Blijkt het dus dat ze haar nieren niet goed zijn, naja gelukkig maar 1 die niet werkt. Nu slikt ze pillen (wat voor hen mega duur is) en moet ze elke dag (behalve zondag
want dan werken ze niet) maandag tm zaterdag naar het ziekenhuis voor oefeningen en therapie 5 maanden lang!! En elke dag die therapie is 50quetzal. Keer 120 dagen is 6000quetzal. Dit moet zij dus
betalen. Voor ons is het 'maar' 600 euro, maar hier hebben ze dat echt niet. Ze gaat het wel doen, maar het is echt bizar en dat terwijl de dokter ook nog een vriend van haar vader is dus hebben ze
ook nog korting gekregen!!
In de middag gingen Man en ik bij Isabel op kantoor lunchen. We hadden kip en tortilla's (ja i know, 'heerlijk' Guatemalteeks) meegenomen. Vond ze erg lief. Isabel vertelde dus dat ze meer moet
gaan verdienen zodat ze haar moeder aan een operatie kan helpen. Aangezien haar moeder iets aan haar oog heeft en zsm geopereerd moet worden. Isabel werkt (nu) dus om geld bij elkaar te halen voor
een operatie voor haar moeder.
Vrijdagavondhebben we niet meer echt wat gegeten, we zaten zo vol van de kip. Man was op een gegeven moment super misselijk en ging niet meer mee uit. Ik ging met de vrijwilligers uit en toen kwam
ik alweer Joni tegen (deze week echt al 5 keer random op straat, sowieso dat ze me achtervolgt) en die ging ook gezellig mee. Maar uiteindelijk was uitgaan helemaal niet bijzonder.
Zaterdag gingen Man en ik ergens ontbijten. Duurde echt vet lang. Alleen een croissantje chai thee en een jus kostte al een half uur.. Heel irritant. Daarna, rond 11 (naja iets later dus) gingen we
met Joni en nog een ander meisje (Duits, maar kan Nederlands) naar Fuentes georginas. Dit is ongeveer een uurtje van Xela met chicken bus (altijd spannend). Dit zijn de warmwaterbaden met het water
uit de vulkaan. Echt mega warm! Het ene bad was super druk met allemaal Guatemalteken, maar Joni (ze was er voor de derde keer, luxepaardje) wist een route naar beneden en daar was bijna niemand
(dus wel mensen maar niet zoveel enzo, denk in totaal 10 inclusief wij) leuk he. In ieder geval was het echt heerlijk. Het leek op een echt heerlijk warm bad (m'n voetjes deden wel beetje pijn) en
ik was helemaal in m'n nopjes. Geef me een bad en ik ben blij! Daarna naar huis en toen nog Gossip girl gekeken (we zijn al bij seizoen 4, helaas moeten we straks onze wegen scheiden en in NL
verder kijken) en in de avond nog gezellig tapas gegeten.
Vandaag lekker uitgeslapen en heerlijk ontbeten. Soort bagels! Nom. Jammer dat we dit tentje nu pas ontdekt hebben. Maar beter laat dan nooit. Verder is het super lekker weer vandaag. Ik zit nu op
het dakterras en straks waarschijnlijk nog even naar het winkelcentrum. Vanavond wilden we dan nog kaasfonduen bij Panorama, staat nog op ons lijstje. Maar het is best warm, dus weet niet of we het
gaan doen. Maar aan de andere kant, in de avond koelt het altijd wel af.
Aankomende week:
Mn laatste werkweek!!! Gaat zo snel! Moet nog wel redelijk wat doen, maar komt goed.
Ons lijstje afwerken (staan vooral restaurantjes in). Zaterdag Laguna Chicabal beklimmen. Dit is een vulkaan met een meer er in. Schijnt niet mega zwaar te zijn (niet zoals vulkaan santa Maria)
maar wel heel mooi. Zondag een barbecue bij Josan thuis met mensen van werk. Heel gezellig en kunnen we hun huisje zien! Daarna ga ik naar San Salvador! Ik mag m'n laatste week reizen. Helaas mag
Mandy niet mee. Ze gaat nog twee weken reizen met haar moeder (ook wel logisch). Dus ik ga in m'n eentje vier dagen naar San Salvador. Spannend wel he!? 8 uurtje rijden dus valt mee. Dan kom
ikdonderdag avondterug in Xela, laatste avond nog afscheid nemen en danvrijdagmiddagnaar Antigua (met Joni) en dan zaterdag naar het vliegveld en terug naar Nederland. Wauw! Precies over twee weken
ben ik thuis. Dat zal ook zeker wennen zijn. Alles weer modern en lekker Nederlands eten, oud vertrouwd en alles goed geregeld (waarschijnlijk haha). Dat is wel echt iets wat we deze week beseft
hebben. Want in ons stageverslag gaat het namelijk ook veel over cultuurverschillen. En nu we in Chiabal zijn geweest is het toch wel bijzonder dat we drie maanden hier zijn. Er zijn namelijk echt
best wel veel dingen anders. We zeiden al, volgend jaar stage in een modern land (Dubai bijvoorbeeld).
Tot over twee weken! Hebben jullie de storm een beetje overleefd? Ohja wij hadden ook echt mega onweer laatst. Nog nooit zo hard gehoord en dichtbij. Niet eens 2 seconden! En wat denk je; daarna
valt de stroom uit, verrassend!
Nou toedeledoki!!!
Hasta pronto! Besos
